Tanrı unuttu beni boyamayı. Renkli bir gösteriyle gizlemeyi
unuttu pembemsi derimi. Bütün evrenin en görüneni benim
şimdi. En savunmasız et, benimki. Çünkü saklandı renklerim
büyük bir aydınlığın içine.
Kimse bakamaz kanıtının gözlerine başkalarının dilinde, o başkalarının dilinde konuştukları azıcık olsa bile. Azıcık bile başkaları gibi olsa, suçludur kanıtının gözünde. Düşünsene. Hep kekeme, hep kekeme...