İhtiyar Savaşçı
Cengiz DağcıSözler ve Alıntılar
Şu cenaze arabasına bak!... Çiçeği bu kadar seven bir ulus suçlu olur mu hiç. Hem benim babam Kırım'da doğdu,ömrümünü Tatarlar arasında yaşadı;Tatarların uğradıkları tragediyayı kendi gözüyle gördü. Tatarların Kırım'dan haksız sürüldüklerini biliyordu.
Sayfa 201 - Ötüken yayıneviKitabı okudu
İnsan duygularını çoktan yitirmiş olmasına rağmen, camilere bakarken, içi burkuldu. Minaresiz cami olur muydu? Olurdu tabii. Köyü insansız bir köy olurdu da, neden minaresiz cami olmasındı?
Sayfa 27 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Otoyola yaklaştıkça babaevini görmek arzusu zayıfladı içinde. Hatta babasını, annesini görmek arzusu da. Onları evde canlı bulabileceğine inanmıyordu.
Sayfa 27 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Her şey bitti. Her şey sona erdi benim için burada. Benim köyümün evlerinde ocaklar yanmayacak; sofralar kurulmayacak; ezanlar okunmayacak; kadınlar çocuk doğurmayacak; ölüler mezarlara gömülmeyecek; gün ışımayacak benim köyümde; benim köyüm Tanrı'sız, peygambersiz, meleksiz bir köy olacak bundan böyle.
Sayfa 29 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Bir zamanlar kapı ve pencerelerin olduğu yerlerde, kuru bir kafatasının ağız ve göz deliklerini hatırlatan, kara kara delikler kalmıştı yalnızca ak duvarlarda.
Sayfa 21 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Yeni bir savaş mı başlamıştı? Ama niçin? Ne zaman ? Ve kiminle? Evet, düşman kimdi? Savaşan kimdi? Ölen kim, öldüren kimdi? Düşündü, düşündü.
Sayfa 19 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Gülmeyi büsbütün unutmamak amacıyla, büyükler küçüklere gülümsüyorlardı zaman zaman.
Sayfa 46 - ÖtükenKitabı okudu
