İşte günümüzde böyle dönüyor dünya işleri,
Bu apaçık düzenleri görmeyecek kadar aptal olunabilir mi?
Ama gördüğümü söyleyebilecek o cesur yürek nerde?
Dünya kötü,insanlar bu düzenleri görüp susuyorsa,
İşin sonunda hayır beklemek doğrusu boşuna.
Sayfa 100 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
KRALİÇE ISABEL:
Ama kaderin rahminde doğmak üzere olan
Ve bana doğru yaklaşan acıyı hissediyorum
Ve içimde bir şeyler nedensiz titreşiyor.
Tanımlayamadığım bir şeye
Kralımdan ayrılmaktan daha fazla üzülüyorum.
BUSHY:
Her gerçek üzüntünün yirmi gölgesi vardır,
Üzüntü gibi görünür ama öyle değillerdir.
Üzgün insanın ağlamaktan şişen
GLOUCESTER
Sözlerin yetmeyeceği kadar güzel kadın,
Uygun bir zamanında kendimi bağışlatayım sana.
LADY ANNE
Sözlerin yetmeyeği kadar alçak herif
Gidip asarsan kendini, ancak o zaman bağışlarım seni.
Alçak! Sen ne Tanrı yasası bilirsin ne insan yasası;
Bir acıma duygusu vardır en yırtıcı hayvanda bile.
Richard yanıtlar:
Bende bunun zerresi yok, hayvan değilim demek ki.
Shakespeare, burada, yeryüzünde yaşayan insanların hayvanlardan daha kötü, daha acımasız olduklarını bir kez daha anımsatmış oluyor. Richard hesaplaşmasını sonuçlandırmak için en uç noktalarda dolaşıp sevgi, acı çekme, suç ve nefret duygularıyla oyun oynuyor. Bu sahnede ilk raundu Anne kazanıyor. Richard sönük bir biçimde suçunu inkâr ediyor ve yalan söylüyor. Richard, suçunu itiraf edince ikinci raundu kazanma olanağını elde ediyor.