İki Sevdaya Yürek Sızıları
Şevket Aykurt KayaSözler ve Alıntılar
Affet bizi Atam, diyemiyorum utancımdan
Mümkünse, şöyle bir doğrul Anıtkabir'den
kalpağı düşür kaşın üstüne
"İzindeyiz" diyenler uyansa gözü açık uykularından
Gösterdiğin hedefi anlasak
Bir daha koşsak "Ya istaklal, Ya ölüm"e
Zeybek ateşleri sarsa dağı, ovayı
Nevruz ateşlerince; yeni bir doğuşa müjdeci.
Yüreklerimiz aydınlansa da şavkından
Yeni dünya düzensizliğine bir düzen versek.
Sayfa 9Kitabı okudu
Bu şehrin tozlu ve gürültülü caddelerine
Sırtımı dönüp gidecekken
Lanetler okuyacakken yıldızsız gecelerine
Mahmur nergisler ışıldadı göz bebeklerimde
Kulaklarımı okşayan, uzaklardan bir ses
Ruhlar aleminden bir musuki gibi
Bir "Ruh Adam" fısıldadı...
"Ruhun mu ateş, yoksa o gözlermi alevden
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu yürek zorla tutuştu."
Sayfa 111Kitabı okudu
Ve ölü toprağı kalktı üzerimden
Şimşekler çaktı beynimde.
Bilgiyi, çağın tekniğini bulmalıydım.
Av izi kovalayan aç kurt gibi
Düştüm bilgi peşine.
Gözlerin namlu, gözyaşım kurşun
Hedef öylece sen durursun
Ağlayamam...
MUTSUZLUK İHANETİN ESERİ
En çok konuşulan, kitaplarda ve günlük hayatta en çok tekrar edilen bir kelimeye, bir mefhuma ihanet etti insanlık. Yeni yetme delikanlılar, kendini ispatlamaya çalışan şairler hatta kendini ispat etmiş şairler her gün düzinelerce şiir yazmalarına rağmen ihanet etti insanlık aşka. Ne kadar kolay telaffuz ediyor her ağzını açan. Kalemlerin en kolay yazdığı kelime aşk sanki. Gündelik ilişkilerin, ten hazzının ya da ten arzusunun adı oldu aşk. Sözde her gün aşık oluyor insanlar ve her gün aşkları bitiyor. Aşk bitmesi ne demek? Bardağındaki çay gibi, evdeki tuz ya da cüzdandaki para gibi biter mi aşk? Bir defa ıslanırsan aşk yağmuru ile; aşk senin tenindir artık, kanındır. Bir insan tenini bitirebilir mi veya kanını? Bitirirse yaşayabilir mi? Hoşlanmayı ve ten arzusunu aşk zannetmekle ihanet etti insanlık aşka. Aşkın anlamını yitirdi insanlık ve mutluluk bir bilinmeze göç etti.
YALVARIRIM
Sus Ankara; tut nefesini, kımıldanma
Kırmızı yansın trafik ışıklarının tamamı
Sokaklarında araba uğultusu yükselmesin.
Keşmekeşi dursun Kızılay'ının
Yaprak kımıldamasın bir süre
Ayak seslerini dinliyorum; o gül yüzlünün.
Sus Ankara, tut nefesini... Yalvarırım.
Bir yel esiyor Dikmen Sırtları'ndan
Onun nefesi mi, ne? Ilık, tanıdık.
Düzensiz esme rüzgar; dağıtma kokusunu
Değ de gel gül yüzüne, saçlarına...
Bir yel esiyor Dikmen Sırtları'ndan.
Delicesine çekiyorum ciğerlerime.
Elma Dağı'ndan güneş doğan Ankara'ya
Uykuya sondur güneş ışığı ve rüyaya.
Ey ulu ışık; sen bari anla beni
Uzat bu gün rüyamı, yarım kalmasın.
Başlasın diye çokluk içinde yalnızlık
Elma Dağı'ndan güneş doğar Ankara'ya.
Sayfa 107Kitabı okudu
Hun oku gibi sana geliyorum.