“Madem düşünüyorum o halde varım. Zira düşünmek için var olmak zaruridir. Fakat benim bu varlığım mahrum-u kemaldir. Çünkü hiçbir şey hakkında şüpheden kurtulamıyorum. Maahaza, bende son derece mükemmel, namütenahi bir mevcud fikri vardır. Bu fikir ise bana bizzat benden gelemez. Çünkü ğayr-ı mükemmelim, hiçbir zaman ğayr-ı kâmilden, kâmil bir şey sudur edemez. Bu fikir bana alem-i hariciden de gelemez. Zira o daha ğayr-ı mükemmeldir. O halde tezahür ediyor ki, bu ulvi fikir bana bizzat o mükemmel mevcud tarafından ilka -yani canib-i ilahiden- gelmektedir.”
René Descartes
Din taassubu da,akıl taassubu da,materyalizm taassubu da ilerleme yollarını tıkar.İlerleme ancak insanın bedeni ve ruhi bütün kuvvetlerinin ahenkli çalışmasıyla mümkündür.Bütün değerlere hakkını vermek gerekir.