İnsanların Dünyası
Antoine de Saint-Exupéryİnsanların Dünyası Sözleri ve Alıntıları
İnsanların Dünyası sözleri ve alıntılarını, İnsanların Dünyası kitap alıntılarını, İnsanların Dünyası en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
^İnsan olmak demek, aslında, sorumlu olmak demek. İnsan olmak, suçu kabahati başkasınınmış gibi görünen bir yoksulluk karşısında utanç duymaktır. Arkadaşların kazandığı başarıdan kıvanç duymaktır. Kendi payına düşen taşı yerleştirirken, dünyanın kurulmasına yardımda bulunduğunun farkına varmaktır..
__^Yalnız para pul için çalışırken, kendi elimizle kendi zindanımızı kuruyoruz. Yaşamaya değer hiçbir şey sağlamayan o değersiz paramızla kendi kabuğumuza çekiliyoruz..
_Her ilerleyiş, bizleri daha yeni yeni edindiğimiz alışkanlıkların biraz daha ötelerine sürmüştür.
Ve bizler, daha henüz yurtlarını kurtaramamış göçmenler gibiyiz.
__İnsanlar, ömürleri boyunca başkalarıyla yan yana yürür. Ama herkes kendi sessizliği içine gömülmüş kalmıştır.
Bir şeyler söylese bile, bunlar birinden ötekine hiçbir şey aktarmayan sözlerden öteye geçmez.
...
İçimizi, güzel düzenlenmiş şenliklere özgü o içten sevinç kaplamıştı. Ama, bizler çok mu çok yoksulduk. Varımız yoğumuz rüzgâr, kum ve yıldızlardı...
...
Uzun zaman büyük bir aşk yaşayan, sonra ondan yoksun kalan insanların, bazen o kimsesiz soyluluklarından usandıkları olur.
...
Karşımızda düşman olarak sessizlikten başka bir şey yoktu. Bizi asıl koruyan acınacak durumumuzdu...
__Bizler, genellikle zamanın geçtiğini fark etmeyiz. Bir rahatlık içinde yaşarız. Ama, varacağımız yere varıp da sıcak meltemlerin ağırlığı üzerimize çöktü mü, zamanın geçip gitmekte olduğunu anlarız. Bizler, kulakları gecenin sessizliği içinde dingil gürültüleriyle dolu, camın dışındaki ışık kümelerine bakıp, tarlalarının, köylerinin o güzelim topraklarının geçip gittiğini düşünen, ama, yolda olduğu için aklında hiçbir şey kalmayan tren yolcularına benzeriz.
__"Ama, insan tehlike ortasında bile, özüne bağlı kaygılarını bırakamıyor..."
Bir serüvene bırakırcasına uykuya bırakıyorum kendimi. Rüya karşısında gerçekler dünyası yavaş yavaş sönüyor...
Ama gün doğunca her şey bambaşka oluyor.