"Ömrümüzün tamamını mum aramakla geçirdik, hayatımıza biraz olsun bir ışık olsun diye.. Yıprandık, ağladık, yorulduk, tükendik... Ama en sonunda "mum"u bulmayı başardık. Ellerimiz titrerken heyecanla.. mumu yakmak için onca zaman cebimizde taşıdığımız kibritleri elimize alınca gördük ki... kibritler ıslak... "
Benim kitaptan ruhuma işleyen bu hikayeydi. Çözümü basit, alternatifi olabilir sanıyorsanız, kendi yüreğinizdeki ateşi hafife alıyorsunuz. Yoldan geçenden ödünç istediğiniz çakmakla, ömrünüzü bulmaya harcadığınız mumu yakamazsınız.
Kafamda tekrar tekrar şu sözler yankılanıyor artık; "Neye yanarsan yan şimdi!"
İyi okumalar dilerim..
