Tutkulu, coşkulu, duygularına çabuk kapılan bir insanım ben ufak tefek ya da büyük delilikler, saçmalıklar yapabilecek bir tabiatım var; yaptıklarımdan az ya da çok pişman oluyorum daha sonra. Kimi kez, sabırla beklemek daha yerinde olacakken aklıma geleni anında yapıyor ya da söylüyorum. Başkaları da aynı yanlışlıkları yaparlar kimi kez sanıyorum. Hal böyleyken yapılacak ne var? Kendimi tehlikeli, hiçbir işe yaramaz biri gibi mi görmem gerekir?
Sanmıyorum.