İtalyan sinemasının dünya sinema tarihine en büyük armağanlarından biri olan usta yönetmen Federico Fellini, “Sinemamız için izlenmesi gereken tek yol filmler yapmak, daha iyi filmler yapmak” sözleriyle gelecek nesillere ışık tutmaktaydı. Bugün Fellini’siz, Pasolini’siz, De Sica’sız ve daha pek çok ustanın yokluğunda yola devam eden İtalyan sineması, 60’lı yılların ‘mucizevî filmler’ini geride bırakmış olsa da değişen endüstriyel dinamikleri, anlatısı ve yeni yönetmenleriyle adından söz ettirmektedir.
İlk yıllardan günümüze dek İtalyan sinemasının tarihsel adımlarına ulusal tarih, siyasi değişimler ve ekonomik dinamiklerin penceresinden bakan İtalyan Sinemasına Bakış, ilk İtalyan filmi Roma’nın Fethi’nden son yılların uluslararası başarıları Gomorra ve Il Divo’yu da kapsayan bir kronolojiyi okuma imkânı sağlıyor. Kitapta sessiz filmlerden Yeni Gerçekçilik’in öncülerine, mucizevî ekonomik yükselişten İtalyan usulü güldürünün acıtan gülümsemelerine, televizyonun esaretinde yok olmaya yüz tutan sinema dilinden 80’li yılların bireysel arayışlarına, 90’lı yılların Yeni-Yeni Gerçekçilik tartışmalarından 2000’lerin auteur’lerine bir ülke sinemasının panoraması ele aldığı gibi Amerikan sinemasının hâkimiyetindeki pazarda gerek yeni prodüktörlerin gerekse yeni kuşak yönetmenlerin adımlarıyla istikrar sağlama yolundaki çabaları takip ediliyor.
