İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Gönderileri
İvan İlyiç'in Ölümü kitaplarını, İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü yazarlarını, İvan İlyiç'in Ölümü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ölümün kıyısında, onu anlayacak, ona acıyacak hiç kimse olmadan böyle tek başına yaşayacaktı.
"Hep aynıydı. Kimi zaman ufacık bir umut ışıltısı belirir gibi oluyor, kimi zaman da bir umutsuzluk denizi kudurmaya başlıyordu, ama hep aynıydı: Aynı acı, aynı keder, ayni iç sıkıntısı."
"Tepeye tırmandığını zannederken aslında bayır aşağı koşmak. Tam böyleydi durum. İnsanların gözünde giderek yükselirken, aynı anda hayat da benden o kadar eksiliyor, ayaklarımın altından çekilip gidiyordu."
"Hayat gitgide artan acılar demek; artan bir hızla en dibe, en korkunç acılara doğru uçmak demekti."
İnsan hasta olduğunda istiyor ki tüm dünya kendisinin hastalığıyla ilgilensin, kendi derdiyle dertlensin. Öyle olmadığını anlayınca da ilginç bir kırgınlık yaşıyor. "Ben hastayım ama herkes hayatına devam ediyor" hissi çok yaşadığımız ama çaresi olmayan bir his. İvan İlyiç'in Ölümü, bu duyguyu anlatıyor.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?
Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
-İstediğin ne? Ne... Ne istiyorsun? -Ne mi? Acı çekmemek... Yaşamak...
Sayfa 70 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yaşam ve ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum, bir yaşamım vardı. Ama şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum.
İmkânsız olduğunu biliyor, ama yine de istiyordu işte.