Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

İyi Ruhlara Adak

Rainer Maria Rilke

İyi Ruhlara Adak Sözleri ve Alıntıları

İyi Ruhlara Adak sözleri ve alıntılarını, İyi Ruhlara Adak kitap alıntılarını, İyi Ruhlara Adak en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gitmiş olsan bile buradan çok uzaklara, düşer yıllar sonra aklına ille.
Reklam
Çalılar durdu duaya,
ateş böceği asılı, durgun, bir sonsuz ışıkça oraya; ve küçük beyaz bir gülün kızıl bir hale konmuş başına.
Düşler bana orkideler gibi gelir. Onlar gibi rengârenk ve zengin...
Çalılar durdu duaya, ateş böceği asılı, durgun, bir sonsuz ışıkça oraya; ve küçük beyaz bir gülün kızıl bir hale konmuş başına.
Göğün görkemli peygamber çiçeği maviden, Ve düşümüz, bir pervane, yükseliyor güneşin kanatlarında oraya.
Reklam
Sonra gidiyor, görev için, kente doğru sessiz adım ve alıyor, bedeli olarak düşün, ötede ruhunu sayrı çocuğun.
Gece geç vakit ama, bir şey söylemek istedi, itiraf etmek ... Oysa kimse işitmedi onu odada. Bir hırıltı. - Sonra dışarıya götürüldü, kadın ve acısı.
Bizde soylu yok kalıcı,
kanından menkul şöhret, herkesin rütbesi kılıcı, ve arması cesaret.
bitiremesem bile ne eder, çabaladığım kişiyim
ÜNİVERSİTEYE GİRİNCE Nasıl da yıl yıl, bakınca geri, yuvarlanıp gitmiş meşakkat dolu; oldum artık sonunda eni konu isteyip çabaladığım kişi: bir öğrenci. Tasarım okumaktı önce <Hukuk>; ama hafif hevesimi ürküttü zorlu, tozlu Roma Hukuku dökümü, ve böyle oldu tasarı bir çılgınlık. İlahiyata karşı çıktı sevdiğim, atamadım kendimi tıbba, benim zayıf sinirlerime kala kala kaldı - felsefe yapmak deyeyim. Serbest sanatların görkemli sicilini, sunuyor bana Alma mater, bitiremesem bile ne eder, çabaladığım kişiyim: bir öğrenci.
Reklam
Sarışın çocuğun da...
... girdi yüreğine, orman gölünce arı, bulanık sezgi, bildirir gibi büyük bir mutluluğu ya da kahrı. Bahar rüzgârı söyler yeni nağmeyle eski, tansıklı masalları, düşe sarılır ilk çiftin kolları meyva bahçesinde.
Söyledi; gitti sonra esrik o dünyaya, umduğu: ama bir sitemi, sık sık işitiyordu sanki ruhu. Yuvaya itti onu huzursuzluk, fena halde; yonttu sonra gözü nemli zavallı, solgun sevgisini tabutta, ve işte - işte bu oldu baş eseri.
Kulak ver, gecenin adımı sönüyor geniş sessizlikte; yazı masamın lambası cırlıyor yavaştan cırlak böceğince. Altınsı yanıyor rafta kitap sırtları: periler ülkesine yolculukta köprü ayakları.
Güneş yazıyor kendini umut dolu büyük harflerle taze otlara. Yalnız orda sarı yapraklar altında acıyla iç çekiyor taştan Apollon.
176 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.