John Barleycorn
Jack LondonJohn Barleycorn Sözleri ve Alıntıları
John Barleycorn sözleri ve alıntılarını, John Barleycorn kitap alıntılarını, John Barleycorn en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
John Barleycorn ( barleycorn: arpa tanesi) ismiyle, insanları kendisine esir eden, kimi zaman komik, kimi zaman tuhaf, kimi zamansa kötü, hatta feci şeyler söyleten ve yaptıran korkutucu bir tip olarak kişilik kazanmış. Bu kavrayış 1500’lere, hatta belki de daha öncesine uzanan bir halk şarkısında dile geliyor:”John Barleycorn Must Die.” Günümüze dek Jethro Tull dahil bir çok grup ve kişi tarafından çeşitli versiyonları söylenen şarkının ana fikri mealen şöyle: “ John Barleycorn ölmelidir derler. Sabanla üstünden geçer, yerin dibine gömer, öldü sanıp bırakırlar. Oysa o yağmurlar yağana kadar yerin altında gizlenir. Sonra başını çıkarır ama henüz güçsüzdür, solgundur, yeşildir. Yaz gelince büyür, güçlenir, sakalları çıkar. Bunu görünce hemen orakları alıp acımasızca biçer, zalimce bağlar, yuvarlar, yabalarla deşer, sonra da götürüp değirmen de iki koca taşın altında ezerler. Şimdi bütün bardaklarda bira, bütün kadehlerde viski olmuştur. Bir zamanların itilip kakılan garibanı, artık dünyanın en güçlü adamıdır. Şimdi ne avcı onsuz avlanabilir, ne de tamirci tamirini onsuz yapabilir.”
“Neşe, hüzün, makarna, tiyatro, limon ağacı, ahududu damlaları, insan ilişkilerinin gücü, dedikodu, köpeklerin havlaması, şampanya... son nefesle hepsi biter.”
“Her şey geçici. Doğan her şey ölecek ve ölünce de istirahate çekildiği için mutlu olacak.”
Gerçek, benim gerçeğimdi. Hayat giderek önemini kaybediyor, aydınlık yavaş yavaş kararıyor, insan ilişkilerinin ışıltısı azaldıkça azalıyordu.
Zaten konuda bu.
John Barleycorn, zafiyet ve başarısızlık yaşandığında, yorgunluk ve tükenmişlik olduğunda insanı cezbedendi. Bunlardan en kolay çıkış yolunu sunandı. Bütün gün yalanlar sıralayandı. Vücuda sahte bir kuvvet, ruha düzmece bir irtifa kazandıran, şeylerin olduklarından başka görünmelerini sağlayan, çok daha güzel gösterendi.
Sayfa 163Kitabı okudu
Mücadelesini verdiğim, uğruna gece yarılarına kadar gazyağı yaktığım şeyler beni düş kırıklığına uğratmıştı. Başarı mı? Nefret etmiştim ondan. Kabul ve onay görmek mi? Ölmüş ve küllere karışmıştı. Rıhtımdaki ve başaltındaki kalburaltı takımının üstünde bulunan kadın ve erkeklerden ibaret olan cemiyet mi? Sevimsiz zihinsel vasatlıklarından şaşkına dönmüştüm. Kadınların aşkı mı? Hepsi birbirine benziyordu. Para mı? İnsan her geceyi ancak tek bir yatakta geçirebilir. Yine bir öğünde sadece tek bir biftek yiyebileceksen yüz bifteklik gelirin ne faydası olur ki... Sanat ve kültür mü? Biyolojinin katı gerçekleri uyarınca saçma şeylerdi, meraklıları daha da saçmaydı.
Sayfa 182Kitabı okudu
Hata benim değildi ama hata eden bendim.
Kendini hüzünlere kaptırmış, ağlayan bir sarhoş görmeyen var mıdır şu dünyada? Bütün barlarda, dertlerini dinleyecek başka kimse yoksa barmene anlatırken görülürler ki zaten barmenlere de onları dinlesin diye para verilir.
Sayfa 82Kitabı okudu
Gençler, yaşlılığın getirdiği enkaza hep tepeden bakmaz mı zaten?
“ Bak hayat ne kadar büyük ve biz ne iyi canlarız, ne cesur adamlarız; sıradanlığı, yavanlığı, şu dünyanın örfünü-âdetini zerre takmam deyip umursamaz tanrılar gibi çimlere yayılmış özgür ruhların.”