“çok yolculuk etmiş, çok sevmiş olan bizler: bizler- acı çektik diyemeyeceğim çünkü acı çekmek bize her zaman kendi kendine yeterliliğimizi öğretti- ancak sevecenliğini karmaşıklığının değerini bizi bilir ve aşkla dostluğun arasının ne kadar dar olduğunu biz anlarız.”
Aşk ögrencisi olan biri için her ayrılık bir okuldur, acı ama insanın büyüyebilmesi için gerekli. Yaşam açlığı dışında insanın düşüncesinden her şeyi silmeye yarar.
"Düşüncenin kendisi yargılanmadan, davranış tam olarak yargılanamaz, çünkü düşüncelerimizin kendileri birer davranıştır. Kuşkulara yol açan şey, her ikisini de yarı yarıya yargılamaya kalkışmaktır."