Alev Alatlı eserine "Parmağıma değil, işaret ettiğime bakın!" cümlesiyle başlıyor. İşaret ettiği ne mi? Türkiye'nin bugününe bakıp istikbâlini tahmin etmek. Tabiî bu işi öyle kuru kuruya incelemeden, tahlil etmeden, araştırmadan yapmıyor. Biri yaman bir pozitivist, öteki umarsız bir Marksist, sonuncusu da fundamentalist Müslüman! Üçü de idealist olan insanlardan yola çıkarak teşhislerini, tahlillerini yazıyor. İdeolojilerden, fiziğe, Kuantum'dan Schrödinger'in kedisine, mantıktan metafiziğe, yakın tarihten istikbâle uzanıyor. Afazi'den teknolojiye, modernizmden postmodernizme, insan, cemiyet ve hayat üçgeninde düşünceler üretiyor.
- "Heyhat! Tek bir mıh yitirdikti, naldan olduk; Tek bir nal yitirdikti, attan olduk ; Tek bir at yitirdikti, atlıdan olduk; Tek bir atlı yitirdikti, zaferden olduk ; Tek bir zafer yitirdikti, ülkeden olduk!" (sh 123)
- "Aklı yitirdik, ahlâktan olduk; ahlakı yitirdik, adaletten olduk; adaleti yitirdik, adaptan olduk." (sh 493)
Kaybettiğimiz değerlerin farkında ve satır aralarında hangi değerleri tekrar edinmemiz gerektiğini de söylüyor. (Anlayana!)
Alev Alatlı gerçek bir Entelektüel, okunması gereken bir kitap, tavsiye edilir.
Keyifli okumalar...
