Bir gün durup dururken, bir köpeğin sergide madalya aldığını söyleyiverdim. Karım bunun madalya değil, onur belgesi olduğunu söyledi. Tartışmaya başladık.
"İnsanlar ne olursa olsun başkasının sırtından geçinmeyi severler, kendilerinde bu hakkı görürler. Böyle bir hak bir kere tanındıktan sonra da bundan yararlanmasını becerecek açıkgözler her zaman hazırdır."
Mutsuz insanların kentte yaşamaları daha iyidir. İnsan kentte yüz yıl yaşar da çoktan öldüğünün ve çürüdüğünün farkında bile olmaz. Bunu kendiliğinden anlayacak zamanı yoktur , hep meşguldür.
Aşk tükenmişti ve birbirimizin karşısında aslında gerçek duygularımızla, gerçek ilişkimizle kalmıştık, yani biri diğeri vasıtasıyla olabildiğince fazla doyum sağlamak isteyen, birbirine tamamen yabancı iki bencildik.