Türkiye'de yaşayan kadınların, kadının en gerçek hikayesi bu kitapta. Bu kitabı 42 yazar yazmadı, yaşadı...
Yaşadılar.
Melek çok güzel bir kadin...Iyi bir evlat...Babasinin prensesi...Melek iyi bir sevgili olmaya çalisti...Murat onu aldatti...Iyi bir es olmaya çalisti...Hasan onu hem üzdü hem canini yakti...Umut gökte göz kirpan bir yildiza benzer, ne gerçekten aydinlatir dünyayi günes gibi, ne de kör karanliklarda birakir, denir ya Melek bu umudun ardina düstü.Ve Düsen Son Melek oldu. Çiplak olmak... Çiplak olmak kurallara karsi gelmekti, saklanmaktan, hayatin karsisinda çaresiz ve edilgen olmaktan kurtulmak demekti. Isyan ediyordu çirilçiplak soyundugunda her seye; cinselligini, kadinligini, çaresizligini örten o simsiyah giysilerden kurtuluyordu. Sakli gizli, baskalarinin gözlerinden uzak sadece o organi içine kabul etmek için yapilan cinsellik ritüelinin parçasi olarak degil, isyan etmek için çiplak kalmakti bu. Rüzgar bedeninde dolasirken tanrinin kutsamasiydi bu; elbette tanri varsa ve yarattiklarini gözlüyorsa... Mahrem yerlerine konan zirhlarin paramparça edilmesiydi bu. Güzelliginin, kadinliginin, gücünün ilan edilmesiydi. Tüm erkeklerle olan savasiydi bu. Güçlüydü Melek suyun üzerinde yürürken, bedenine saplanan ve canini acitan organi tek eliyle tutup çikartmisti, savurup atmisti onu. Bir daha Hasan tarafindan igdis edilmeyecekti. Kimse ona, o suyun üzerinde yürürken, güç bulmusken, özgürken istemedigi bir seyi yaptiramayacakti.
