“Benim adım Kaf, her şey kötü bir kabusla başladı...”
Lanetlenmiş olduğunuzu hissettiğiniz bir yaşam hayal edin!
Hayatın size sunduklarıyla ve sizden aldıklarıyla yüzleşmekten kaçındığınız bir yaşam bu.
Kaybettikleriniz karşısında siz nasıl davranırdınız?
Kimisi delireceğini düşünür, kimisi intihara sürüklenir, kimisi de sadece susmak ister.
Hayatta kaybettiklerinle, kendini bulmaktan daha acı bir son yok.
Her şey için çok geç kalınmıştır.
Peki ya sizi yaşama bağlı tutan şeyi sorguladınız mı?
Herkes eninde sonunda bir gün kaybedecekleriyle, yaşamayı öğrenmek zorunda kalıyor.
Kaf ise bu kaosun ortasında, düştüğü girdabın içerisinden kurtulmaya çalışan kayıp bir adam.
Kimi zaman küçük bir çocuk gibi davranıp, kimi zaman da kimsenin anlam veremediği tuhaf bir kişiliğe bürünmekte...
Peki, siz onu nasıl tanımlayacaksınız?
Kendinizi, onun yaşadıklarıyla karşılaştırmayı ister miydiniz?
Herkes, kendi dünyasında yaşama amacını birtakım kişilere bağlar ve zamanı gelince kaybettikleri ile yüzleşir. Umarım siz de bu kitabın sonunda kaybettiklerinizle nasıl baş edebileceğinize karar verebilirsiniz. Belki küçük bir çocuk gibi, belki de kendini boşlukta arayan Kaf gibi...
“Oksijeni bitmiş bir kalbin odalarında yaşamayı nasıl umut edebilir ki insan...”
Mutluluk her işini yarım bırakır. Ama acı mükemmeliyetçidir, yaşatmadan bırakmaz...
