Hidayet Oktay’ın piyasada iki eserini görebildim. biri Kafkas İmamı diğeri, Farkındalığını Farket. Farkındalığını Farket ismi bu kitapta neler var acaba dürtüsünü tetiklemiyor.
Kafkas İmamı seçerek aldığım bir kitap olmasına rağmen okuyunca vaktim okuma merakımdan dolayı suistimal edildi gibi geldi.
Gereksiz şekilde çok uzun bir çalışma olmuş, uzunluğu günde üç kez kurulan sofralar, neredeyse 5-10 sayfada bir hazırlanan yiyilip süpürülen aynı yemek menüleri ile doldurulmuş.
Yemek menülerinde (!), tarhana çorbası, kuru soğan, eritilmiş, tereyağı, balık..
Kitabı okumaya başladığımda ilk dikkatimi çeken kullanılan kelimeler. Özenle çalışılmış araştırma yapılmış olması. 127. sayfaya kadar yaklaşık 30-35 Türkçede çok fazla kullanılmayan, az bilinen kelimeler ve özenle araştırılıp seçilmiş.
“böğet, bambul, hayıt, esvap, çomaç, bük, tokuç, şişek, toklu, piynar, avlak, cazgır.” Özel taranmış çalışılmış belli.
Kullanılan kelimeler yerlerine oturmuş ve sırıtmamış.
Tekrarlar çok sıkıcı.. yemek, sofra insanın ömrünü vaktini çalmış. misafirperverlik kültürümüze has bir özellik fakat romanda çok çok çok uzun yer verilmiş ve eseri sayfa olarak şişirmiş.
Kafkas İmam karakteri kitabın başında nasıl bir insan olduğu okura sezdirilmiş. daha gizemli özgün olabilirdi.
Yörükler saf (temiz) fakat aptal değil. Kurgu saflık ve aptallık arasında olmuş.
Sonuç daha iyi kurgulanabilirdi. Çok şey okuyucuya bırakılma düşüncesiyle olsa gerek yarım kalmış.
Roman bitmemiş gibi.
Aynı tarz bir romanı okuyacak kadar vaktimin bol ve gereksiz olduğunu düşünmüyorum.
