Nilgün Bodur söz konusu aşk ve ayrılık olduğunda çok güçlü kaleme sahip bir yazar benim nazarımda. Okuduğum her kitabında altı cizebilecegim onlarca değerli söz, derin anlamlı ifadeler ve tanimlara rastladım. Özellikle kadınlara ithafen yazdığı cümleleri bu kitabında fazlaca uzun tuttuğunu gördüm ve uzun cümle kuracağım diye anlam akışını kaybettigini. Normal şartlarda sık sık devrik cümlelere yer veren bir anlatım üslubu olduğunu okuyucuları bilir bunu da abartmasi insanın okurken konudan uzaklasmasina sebep oluyor yer yer. Devrik cümleler edebiyatta farklı bir boyut ve bakış açısı yaratsa da şiir değilse okunan , yorar okuyucuyu o sayfalar. En çok yoran da yarım sayfayı kaplayacak kadar uzun cümleler kurması; üniversite sınavında paragraf sorusu olarak çıksa en a 2 kez okumak zorunda kalırsınız o derece. Cümleye başladığı konuyu bitirirken farklı bir konuya bağlayacak cinsete, gereksiz sıfatlara ve orneklemelere yer verilen , sırf cümlenin zengin görünmesi için yazılmış kelimeler. Gerek yok gerçekten bu kadar tecrübeli ve akıcı bir dile sahipken her cümleye yasanmisliklardan azar azar malzeme koymaya. Yine anlamlılar fakat bir değeri kalmıyor; nasıl ki insan kendinden bir şeyler verdikçe küçülüyor, eksiliyor; bilmukabele....