Kalan
Leyla ErbilKalan Gönderileri
Kalan kitaplarını, Kalan sözleri ve alıntılarını, Kalan yazarlarını, Kalan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
başka sırlarım da vardı o zaman
ak mermer döşeli taşlıktaki sarnıcın
ego'larla dolu olduğu
ego'nun tanrı ve biz karışımı bir gaz olduğu sırrı
ben ''lahzen'' kimim ve nasıl biriyim
hayatımın neresindeki yaşantıdayım sorarım kendime her gün
sen hangi bilinçtesin lahzen
hangi göklerin bulutlarından yağdın
bu çorağa böyle
son bilinç ölüm olacağına
ölüm anındaki bilincin bilinci yazılamayacağına göre
hangi kavşağındasın tinsel gerçekliğin
ben lahzen
kötülük doluydu insanlarımız o günlerde
şimdi nasıllar bilemeyeceğim desem de
bilmekteyim bilmekteyim
öğretmeye başladı bu minik kötülükler
kırılgan ruhları felsefesini sokrates gibi
acı verenin kötü olduğu gerçeğini
giderek
nasıl öçle ağardığını göğe
kötülükten doğan iyiliğin diyalektiğini
insan hakikatinin en değersiz iplikleri içinden sökülüp çıkarılmış bir nesne değil midir,,,
ve yıllarca yaklaştım her insana mütüreddit tereddüdün tedirginliğiyle büyürkene
kalemini kırıp başkasına verir miydi şu karşımdaki acuze
kendine acıyan sakat bir serçe
no rien de rien olmaya zorluyorlardı beni neredeyse
ahh insanın geleceğinin belirsizliği
kamaşması gözleri celladının görkeminden
bizim gözlerimiz de körleşmişti
cihat aynasının parlak yeşilinden
ne olursa olsun
bu şimdiden
tıka basa şüpheyle doldurulmuş kuyudan çıkmak için
çocukluğa
daha da dibe
toprağın altına inip binip göreceğim.
gerçi insanın hakikatini bulunabileceğini sanmasam da pek
onu aramaya çıktığımı itiraf etmeliyim size sevgili okurlar günah çıkartır gibi
bir insanın günah çıkartırken bile söylediklerine inananlardan değilken
yazmak böyle bir şey belki de
hakikat diye bir şey olamayacağının bilinciyle
hakikatin öznellikte mi olduğunu
sorumlulukta mı
insanın en temel varlığının kayboluşuyla yitip gittiğini mi
toplumla senin yaratılışın oluşun arasındaki ipliklerde mi gerili durduğunu düpedüz özgürlükte mi olduğunu bilmeden
kalıntıların altı
daha da altı
daha daha altı
uygarlığımızın saldırısına uğramış
geçmişin sonsuz alt katlarına doğru açılan
ölü kentlerin ruhları iç içe
hem yabancı hem bizim sayılan
hem bizim olan hem olmayan
hem yeraltı hem yerüstünün ruhunu taşıyan
bu merhametsiz kentin insanlarıyız ve yakında çok yakında zalim zamanın bir hiçi kadar yakında biz de aşağıya gideceğimizi bilerek şimdilik dolaşıp durmaktayız toprağın üstünde