Öncelikle bir infaz ve koruma memuru(gardiyan) olarak hapishanede geçtiği için bu kitabı okudum.
1980'lerde hapis yatmış bir ülkücü mahkumun yaşamı kendi ağzından anlatılıyor.
Eleştirilerim:
-Solcuların dövülnesini övünecek bir şey görmesi.
-Said Nursi güzellemesi.(Fetö'nün akıl hocası)
-Komünistlerin her görüldüğü yerde başı ezilmeli sözünün Atatürk tarafından söylendiğini(uyandırma söz) yazması.
-Atsız'ı savunup, hem ırkçılığı reddetmesi hem de Müslümanlığı açıkça reddeden Atsız'a rahmet okuması.
-Necip Fazıl gibi Türk, Türkçe ve Atatürk düşmanı birinin birinin kitaplarını tavsiye etmesi ve rol model alması.
Gördüğüm kadarıyla ideolojisinde yazar baştan sona tutarsız. Kelimeleri eğip bükmenin anlamı yok. İslam ve milliyetçilik birbirine zıt değil mesajları bana gülünç geliyor. Hem Türkçü hem İslamcı olunmaz. Türkçe Ezan karşıtlığı da Türkçü biri için tam bir çelişki.
Bu yorumlarımı yazar okur mu bilmem! Belki Maltepe cezaevinde olan gardiyanlardan farksız olduğumu düşünüp, yanılabilir. Ben sadece bir ideolojinin tutarsızlığına değinmek istedim. Solcuysak solcu, Türkçü istek Türkçü, İslamcı isek İslamcı olalım. Birbirini harmanlayıp iç içe geçirmek siyasilerin oy toplamak için yaptığı üçkağıttan başka bir şey değildir.
