Richard Wright'ın çocukluk ve ilk gençlik yıllarına dair bu otobiyografik eserin bu kadar az okunmuş olması hayret verici.
Vicdan muhasebesi yaptıran, ufuk açıcı bu kitap okunmaz; iki lafı bir araya getiremeyen sosyal medya fenomenlerinin piyasaya sürdüğü kitaplar (!) okunur! Bravo!
(İncelemeye dönüyorum.)
Küçük Richard zor bir çocuktur fakat hayatı daha da zordur. Neyse ki günün sonunda baktığımızda, belki de en şanslı Afroamerikalıdır kendisi, Barack Obama'dan sonra.
Bir siyahi için "köle" olsa daha rahat edilecek bir dünyadır Amerika'nın güney eyaletleri. Neticede köle sadece efendisine köledir. Ama bir zenciysen bütün beyazlar senin efendindir: Bir "beyaz"a "efendim"siz cümle kuramazsın; onunla, aynı kamu ya da özel kurumda hizmet veya görev alamazsın, aynı çatı altında kalamazsın. Bir beyaz dilerse seni öldürür. Ki "keşke öldürse" dersin, çünkü, yaşamak bunun neresinde?..
Tüm bu dramı ilk ağızdan dinlemek adına mutlaka okumanız gereken bir kitaptır Kara çocuk.
Şunu da demeden edemeyecegim: iki asırdır her gün öylesine büyük bir zulmün, durulmaz bir vahşetin yaşandığı toprakların ağaları bize "barbar" diyorlar, medeniyet öğretiyorlar. Yetmiyor, bu eli kanlı, vicdanı kapalı adamlar her yıl, en az bir kere -genelde 24 Nisan'da- bizleri sözde soykırımla suçluyorlar.
Congratulations white man!
Spoiler içerir burası: Bu Richard'ın babası ne oldu ki? Dürzü, karısıyla iki küçük uşağını koydu gitti başka karıya. Tam "Esra Erol'da"lık olay. :)
