Savaşın sesi, uzaktan hoş geliyor nedense. Ölüm, bizim çocuğumuzu yakalamadığı sürece, savaştan, ' bir ölüp bin doğmaktan' söz etmek zor değil.
Bu empatiyi gerçekten yapabilirsek, evvelemirde savaşı düşünmek yerine, ' barışa dayalı' çözümler aramaz mıydı zihnimiz?
Ama 'savaştan başka çözüm' olmadığını söylüyor birileri hep bize.
Ve o birileri yalan söylediğinde, çocuklar ölüyor yakın ve ırak nice diyarda....