Gül, kan rengini Bülbül'ün kalbinden aldı. Sen gittin Gül'den, geriye Bülbül'ün âhı kaldı...
Gül'den gitti, Bülbül âhını âleme saldı...
Sen gittin Gül'den, bir tutam saçının siyahı kaldı...
Yoksun yine yoksun!
Cümle ayrılıklar kırılıyor ardımda yokluğun başıboş bir çocuk gibi ıssız odamda çarpa çarpa sallanıyorum karanlığın ucuna.
Mustafa Fırat