Sözler ve Alıntılar
Hahaha :))
Hindi’nin öğleden sonraları hatalar yaptığını, tedbirsizce ve telaşla çalıştığını söylemiştim, hatta bir keresinde bir zencefilli kurabiyeyi dilinde ıslatıp ipotek senetlerinden birine mühür diye yapıştırmıştı. Az daha kovuyordum onu o gün. Ama önümde yerlere kadar eğilerek dil döktü, “İzninizle efendim,” dedi, “büro malzemesini kendi cebimden karşılamam büyük bir cömertlikti.”
Azimli bir insanı pasif direniş kadar çileden çıkaran bir şey yoktur.
...mutluluk ışıkla cilveleşir, biz de dünyanın neşe dolu olduğunu düşünürüz, dedim; oysa ıstırap uzaklarda saklanır, biz de ıstırap yok sanırız.
Sefaleti düşünmenin ya da görmenin bir noktaya kadar içimizde şefkat uyandırması hem çok doğru hem de çok korkunçtur; ama bazı özel durumlarda, o noktanın ötesine geçmez duygularımız. Bunun tek suçlusunun insan ruhunda doğuştan bulunan bencillik olduğunu düşünürseniz yanılırsınız. Bunun nedeni, aşırı ve yapısal hastalıkları iyileştirme konusunda duyulan umutsuzluktur. Duyarlı biri için, acıma ile acı çoğunlukla aynı şeydir. Ve sonunda böyle bir acımanın yardıma yeterli olmayacağı anlaşıldığında sağduyu ruhun ondan kurtulmasını ister.
Aslında, sanırım geliri bu kadar düşük bir adam aynı anda hem bu kadar ışıldayan bir surata hem de ışıldayan bir cekete sahip olamıyordu.
Aslına bakarsanız, boyunduruk gibiydi boynumda, boynumu süslemediği gibi taşıması da acı veriyordu.
İnsanoğlu; kıskançlık uğruna, öfke uğruna, nefret uğruna ve bencillik uğruna, bir de inancın gururu uğruna çok adam öldürmüştür. Buna rağmen, hiç kimsenin, iyi niyetinden dolayı korkunç bir cinayet işlediği duyulmuş şey değildir
Sayfa 43Kitabı okudu