Kedi'çin Masallar
Faruk DumanSözler ve Alıntılar
Öfke
... öfke, belirsiz bir eşik gibi, takılır insanın ayağına, zamanla. Aşikar bir tuzağa dönüşür. Cenk için aslolan sessizliktir, bunu anlıyorum şimdi. Cenk erbabı, değme hançere değişmesin sakinliğini. Güven budur.
Sayfa 49Kitabı okudu
Efkar, Üzüntü
Efkar, keyfin kardeşidir ama. Üzüntü değildir, hayır. Keyif de neşe değildir, gerçi yakındır neşeye. Nasıl üzüntüye yakınsa efkar. Yine de bunlar başka başka şeylerdir. Keyif, sis basmışıdır neşenin. Efkar da üzüntünün öylesidir.
Sayfa 35Kitabı okudu
Aşk
Zaten aşk ki hayatın amacı budur sadece gelirse, yalnız gündüz vakitleri gelir insanın başına.
Sayfa 43Kitabı okudu
Ağaçları Övmeli
Ağaçların her türlüsünü övmeli.
Elmayı, cevizi, dut ağacını. Meyveli meyvesiz, yapraklı yapraksız, ne bulunsa övmeli. Çünkü, ağacın içinde saz gizlidir.
Sayfa 69Kitabı okudu
Efkar
Ebru'yum ben. Saçlarımı boyadılar benim. Tel tel, kıvrım kıvrım saçlarımı. Renk renk ördüler, biçim verdiler saçlarıma. Kendi biçimlerini verdiler. Kara idim, puhu kuşları öttü derinlerimde, ağaçlar ürperdi onların ötüşü ile, ışıklar titredi. Sıcacık ışıklardı, içlerini çeken, uzakta. Alaca nesnelere döndü her şey karamda benim. Sonra kıvrımlarımda iç içe geçti, alaca bu nesneler. Renkler, ama nasıl yaklaştılar birbirine. Yeşil'di usul, ince, yayılıyordu bu yeşil, akağan ırmağı saçlarımın. Güç bela geçiyordum sözümü saçlarıma, gerçi ellerimin de suçu az değildi bunda. Ellerim, saçımdaydı hep. Buydu. Efkarlıydım çok.
Sayfa 35Kitabı okudu
Duygu
Güven olmazdı babamın duygularına. Bir şarkıcı dinlerdi sözgelimi, ağlardı. Kim bilir ne düşünürdü de ağlardı öyle, ama aynı anda, birinin öldürülmesini de buyurabilirdi adamlarına.
Sayfa 40Kitabı okudu