Kinyas ve Kayra
Hakan GündayKinyas ve Kayra Sözleri ve Alıntıları
Kinyas ve Kayra sözleri ve alıntılarını, Kinyas ve Kayra kitap alıntılarını, Kinyas ve Kayra en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yalnızlık, insanın içindeki gizli bir mabettir...
Sayfa 252Kitabı okudu
~ Dile getirilemeyen aşk gibisi yoktur. ~
.
..
❝Hissedilerek söylenenler yalnız gelmezler. Önlerinde ve arkalarında bir sürü anlamsız cümle olur. Önemli olan hepsini elekten geçirip doğru olanları bulmaktır. Geriye sadece hareketler kalır. Davranışlar. Harcanan kelimeler dışında kalan her şeydir, insanlık denilen yaratıklar tarihi. Söylenmeyen her şeydir. Akıllarda uçuşan bütün kavramlardır. Dile getirilemeyen nefretten büyüğü yoktur. Dile getirilemeyen aşk gibisi yoktur.❞
..
.
Sayfa 68 - Doğan KitapKitabı okudu
Kolay mı bu kadar ?
Eğer mutsuzluk, istediğini bulamamaktan, hayalini gerçekleştirememekten kaynaklanıyorsa sıradanlaşır. Sadece adı kalır. Güler geçerim sınavlarında başarılı olamadıkları için ağlayan gençlere, sevdikleri terk ettiği için intihar eden kadınlara. Kolay mı bu kadar tanımak mutsuzluğu hayatın karanlığında? En anlaşıldığı noktada başlar bilinmezleri hikâyenin. Kolay mı hayat, daha zengin olamadığı için bir adamın ağlayacağı kadar?
Olmasın da bence, farklılıklar güzeldir
“Gece ile gündüzü değiştiremedikten sonra,
Neye yarar alfabeyi her yerde aynı yapmak.”
Sayfa 57Kitabı okudu
.
..
❝
Bitkilerin hayatının insanlarınkinden çok daha ilginç olduğuna eminim. En azından onlar da karakter denilen işe yaramaz bölüm yoktur! Dolayısıyla birbirlerinden nefret etmeleri için de bir neden bulamıyorlardır.
❞
..
.
Sayfa 386 - Doğan KitapKitabı okudu
Kendimi harcıyorum, harcıyorum ama bitmiyorum…
“Yorgun musun?” bana sorulacak en yerinde soruydu. Evet, diye bağıran bir stadyum dolusu ses duydum içimde. Çok yorgundum. Herkesten çok...
Söylemek istediğim o kadar insan var ki
Zerre kadar sevgi yok içinde.
Sayfa 189 - Doğan KitapKitabı okudu
Aslında gözlerim kapalıyken iyi bir insan oluyorum ben. Hiçbir şeyi fark edemeyen, duygularından yoksun, bitkisel hayatta olan... Aralamaya başladığımda gözkapaklarımı, başlıyor cehennem tiyatrosu !
“Ama biliyorum, izin vermeyecek insanlar rahatça kendimizi yok etmemize. Arkadaş olacaklar. Âşık olacaklar. Sırdaş kesilecekler başımıza. Robinson’un bile yanına Cuma’yı veren dünya, üzerinde yaşayan bütün insanları tanıştırma gibi hastalıklı bir saplantıya sahipken uzak kalmamız çok zor olacak gündüzün ve gecenin seslerinden…”