Kırılma Noktası
Oğuz DinçKırılma Noktası Gönderileri
Kırılma Noktası kitaplarını, Kırılma Noktası sözleri ve alıntılarını, Kırılma Noktası yazarlarını, Kırılma Noktası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne yapacağını bilememenin tonlarca ağırlığı altında ezilirken, zihnimin sesi elektriği giden bir radyo gibi kısılıyor. Bu yıkım, onu yere daha da kötü yapıştırıyor.
Ümidini kaybetmek, en az beton kadar acımasız ve sert.
Kadın huzur buluyor. Gönülleri yabancı ama insan insana muhtaç. Kadın, için için hıçkırık gibi. Ağlıyor mu? Adam bakmıyor. İstiyorsa ağlasın. Kadının ağlayıp ağlamadığını akşam omzuna soracak. Merak ederse. Aklında kalırsa. İnsan, insana muhtaç.
Son halini bulduğunda gözleri kısılıyor, betonu kenarda yatan bisikletini hatırlıyor ve küçük bir notla resmi instagramda paylaşıyor: "ölüyorum".
Vapur Beşiktaş'a yanaşırken rüzgâr diniyor. Dalgaların şiiri yerini şehrin caz'ına birakıyor. Kornalar, satıcılar, motorlar. Çılgın bir caz orkestrası. Kaosun armonisi. Armonili bir kaos.
"Güldürmek için, mükemmeli kurban edeceksiniz."
"Gözlüklerin arkasında istediğin kadar saklanırsın, ne cesursundur ne de korkak.
"Erkekler hep biraz çocuk kalırlar. Ömürlerinin sonuna kadar hata yapabilirler. Ama kadınlar hata yapmazlar; bilerek acı çeker,bilerek acı verirler."
Denizden gelen mavi esintiden sarhoş olanlar ayaklarını demire uzatmışlar. Of be, ne güzel…
Akıllı telefonlar insanı tavlamayı biliyor; varlığımız, dijital dünyaya armağan olsun.
"Gerçek insan dokunuşu kan gibidir,sadece insan insana verebilir."