Hayalî Bey (ö.1557), içler yakan bir beytinde:
"Anı hoş tut, garîbindir, efendim, işte biz gittik Gönül derler ser-i kûyunda bir dîvânemiz kaldı "
buyurur. O ne büyük bir aşktır ki şair, uğruna can feda ettiği sevgiliye, "yurdunda bıraktığım gönlümü hoş tut" diye vasiyet edebilmektedir.