Kırmızı Fener Sokağı
Mehmet ÜnverSözler ve Alıntılar
Yaşamımın bir kısmı sanki tarih öncesinde, suların sellerin altında kalmış gibi. bir de şimdiki halime bak.
Ömür boyu kendi elleriyle yarattığı bu kaderi çekmek zorunda mıydı? Neden bunları yaşıyordu? İstese bazı şeyleri birazcık olsa değiştiremez miydi?
O kadar çok şeyden korktu ki, artık korkacağı bir şey de kalmadı. Korkma duygusunu kaybetti sonunda
Bak Azmi, bazı insanlar vardır akşam eve gelip, sıcak bir çorba içip ardından televizyonu seyrettikten sonra yatıp uyumadan önce de eşiyle birazcık sevişmek fazla fazla yeter onlara. bütün yaşam budur onlar için. bazı insanlarsa bu kadarıyla yetinemezler, biraz daha fazlasını isterler. Örneğin iş çıkışı bara uğrayıp bir duble içki almak, haftada bir eşiyle dışarıda yemeğe çıkmak, eve eş dost davet etmek, senede bir seyahat, karşılıklı bir iki ihanet. İşte bunlar da onları ayakta tutmaya yeter. Ama yeryüzünde benim gibi özel insanlar da vardır ve bu kadarla asla yetinemeyiz. Üstelik bizler bu dünyanın gerçek insanlarıyız. Diğerleri gerçek değildir. Nedenini sorarsan; gerçek olamayacak kadar sıradanlar da ondan. sıradanlık gerçeklikten çok uzaktır. Üstelik dünyanın ihtiyacı olmasaydı bizim gibiler de olmazdı. Bizler bu boktan dünyanın gerçek zevki ve rengiyiz. Fantezileri olmayan birisi bana göre insan bile değildir. Benim gibi zevkleri ve fantezileri olan on milyonlarca, yüz milyonlarca insan var ve biz bu dünyaya gerekliyiz. Geçmişte de vardık, bugün de varız, yarın da olacağız.
Ömrümüz hiç bulamadığımız şeyin peşinden deli gibi koşmakla geçiyor.
Bugüne kadar yaptığı hatalar ve aşırı beklentiler sonucu böylesi boktan bir yaşamı hak ettiğine inanmaya başlamıştı.
İnsan bazı zorunluluklar sonucu bir çevreye girdiğinde artık o çevreyi benimsiyor, bir daha kolay kolay bu çemberin dışına çıkamıyordu.