Yazarın okuduğum ilk kitabı Kirpi Mesafesi. Nedir Kirpi Mesafesi derseniz
"Soğuk bir kış sabahı yerin altındaki dört kirpi, donmamak için birbirine sokuldu. Isınmak istediler. Dikenleri birbirine battı. Ayrıldılar. Üşüyünce, tekrar yaklaştılar. Dikenleri batınca yine uzaklaştılar. Soğukta tek başına uyumak ile batan dikenlerin acısı arasında gidip geldiler uzun süre. Yaşadıkları bu ikilemi, aralarındaki uzaklık her iki acıya da tahammül edebilecekleri bir noktaya gelinceye dek sürdürdüler. Üşüdüler. Yaklaştılar. Dikenleri battı. Uzaklaştılar. Ne dikenleri birbirlerine batacak kadar yakın ne de üşüyecek kadar uzaktaydılar sonunda. Kirpi mesafesi gerçek sevgi mesafesidir.”
İste 4 roman kahramanı da bu kirpi mesafesindeler birbirlerine. Dört karakter. Bir patlama sonucu yüzü biçimsiz bir hal almış Sorgun. Onun felçli babası Mahir. Hayat kadını Lili. Konuşmayı reddeden acılı bir baba, Uygur. Ortak noktaları çirkinlikleri, güzellikleri, toplumdaki konumları, insanların onlara bakışı, acıları, mutsuzlukları, suskunlukları, ötekileştirilmiş olmaları..
Roman dili oldukça sade. Anlatım akıcı, kısa cümleler kullanılmış. Yazarın üslûbunu sevdim. Iyi ki okumuşum, iyi ki tanışmışım yazarla. Başka kitaplarını da okurum büyük ihtimal.
Herkese keyifli okumalar. Kitaba denk gelirseniz okumadan bırakmayın
