Allah'ın varlığına ve birliğine, bu kainatın yagâne yaratıcısı olduğuna dair deliller (ayetler), devasa teleskoplara ihtiyaç bırakmayacak kadar yakında, gelişmiş mikroskoplarla arayıp uzun uzun taramayı gerektirmeyecek kadar ortada; inziva köşelerinde acabalarla boğuşup düşünerek bir ömrü tüketmeyi gerektirmeyecek kadar şek ve şüphesizdirler. Bu nedenle, Kur'an'ın indirildiği dönemde dahi ne Ehl-i Kitabın ne de müşriklerin, Allah'ın bir ve tek olarak yaratıcı olduğuna, rızık verdiğine, diriltip öldürdüğüne, mülkün sahibi olup gökten yere bütün işi idare ettiğine inanmakla ilgili bir sorunlarının olmadığı görülür. “Andolsun ki onlara ‘gökleri ve yeri yaratan, güneşi ve ayı buyruğu altında tutan kimdir?' diye sorsan, mutlaka Allah derler…” Buna karşın “Onların çoğu Allah'a ortak koşmadan iman etmezler.” Ayetinde vurgulandığı gibi insanların çoğunun, Allah'a inandıklarını ikrar etmelerine rağmen Allah ile beraber bir başkasına kulluk ederek ibadette şirk koşmaları, tarih boyunca hep asıl sorun olarak kalmıştır. Bu yüzden tevhid'in ezeli düşmanı şirk'in takabileceği birçok maskesinin var olduğunu unutmamalı!
