Gerçekten bir kitaplığın yerleştirilme anında düşünülen, her okurun kendi kendine sorup sorusuna cevabını alamadığı/veremediği sorular üzerinden yapılan bir konuşma.
Tüm kitaplar zemin üzerinde henüz boy/kalınlık/yazar/yayınevi gibi keskin çizgili realist ve sıkıcı sınıf farklılıklarına göre raflara dizilmeden başlayıp evet yerleştirme işi bitti şimdi buradan gidip sizden ayrılmam gerek düşüncesi arasında yapılan bir konuşma.
Neden aldım? Nerden aldım? Alışım bana ne kattı? Beni doyuran aslında ne , onu almak mı, onun satırlarındaki mi?
Walter Benjamin, kitapların koleksiyoncu eline düşmelerinin yine kitaplar için sıfırdan yazılmak kadar değerli yani yeniden var olmak önemi taşıdığını söyler.
Aynı zamanda yine koleksiyoncular için kıyıda köşede aman unutulmasın aman değersiz kalmasın aman ismi bilinsin gibi düşüncelerle onu edinmektir. Yani ona sahip olabilmektir. 'Böyle bir kitap var, bak örneği bende ve benim raflarım onlar için en güvenli bölge' düşüncesindedir.
Oldukça ince, kolay okunabilir ve anlaşılabilir ( arada google üzerinden anlamına bakmak zorunda kalacağınız terim kelimeler de mevcut) bir eser.
Kitapları neden alıyoruz? Ne kadarını okuyoruz? üzerine bir konuşma. Kitapseverlerin ilgisini çekecektir.
Ve ilk paragrafta bahsettiğim o cevabı olan ama bilinmeyen soruyu soruyor kitapta ve yine arka kapakta da ona yer veriliyor:
"Peki kitaplar nasıl bir koleksiyonun eşiğini aşıp koleksiyoncunun eşyası haline gelir?"
