Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Kızgın Ova
Juan RulfoKızgın Ova Yorumları ve İncelemeleri
Kızgın Ova yorumları ve incelemelerini, Kızgın Ova kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Kızgın Ova puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
167 syf.
8/10 puan verdi
Ova alev alev kitabı Juan Rulfo dan okuduğum ikinci kitap. İlk okuduğun Pedro paramo kitabına göre daha sade ve okuması daha anlaşılır bir kitap. İçerisinde on yedi öykü bulunan kitap Meksika devrimi sonrası yaşanan iç çatışmalar, ölüm, şiddet,erotizm gibi toplumu etkileyen ve zorlaştıran ve sanki birbirine yakın yerlerde geçmiş izlenimi uyandıran öyküler. Rulfo'nun anlatım kabiliyeti ile öykülerin bir çoğunu beğendim.
Arka kapaktan:
"Ülkesinin edebiyatını nerdeyse tek başına yenileyen, Latin Amerika edebiyatının da yönünü değiştiren Meksikalı yazar Juan Rulfo'nun bütün öykülerini içeriyor."
Marquez'i de etkileyen bir dil ustasının -tahmin ediyorum- çok güzel bir çeviriyle sunulmuş şiirsel bir tarzla yazılmış kısa öyküleri.
Latin Amerika Edebiyatı denilince akla gelen "Büyülü Gerçeklik" içermiyor; böyle bir beklentiniz olmasın. Yalın, olduğu gibi insan hikayeleri.
Diğer kitabı "Pedro Paramo" kadar etkilenmedim ama bu okuduğum öyküleri tavsiye etmeyeceğim anlamına gelmiyor.
Keşke başka kitapları olsaydı da okuyabilseydik...
Ova Alev Alev, ülkesinin edebiyatını nerdeyse tek başına yenileyen, Latin Amerika edebiyatının da yönünü değiştiren Meksikalı yazar Juan Rulfo’nun bütün öykülerini içeriyor.Rulfo, kendine özgü “devrimci” tarzıyla, Meksika Devrimi' nin ardından kırsal bölgelerde yaşanan sıkıntıları ele alıyor.
Ova Alev Alev; Juan Rulfo’nun Pedro Paramo romanını yazmadan önce kaleme aldığı ve birkaçını bu romanın temeli olarak kullandığı 17 öyküden oluşan bir kitaptır.
Genel olarak öykülerdeki ana tema, köy/kasaba yaşantısında Meksika Devrimi’nin iz ve etkileri demek hiç yanlış bir ifade olmaz.
Devrimci yeni hükümetin iktidarsızlığı, ülkeyi yönetme beceriksizliği, toprak dağıtımındaki adaletsizliği, mülkiyet fetih işlemleri, toprak yüzünden yaşanan çatışma ve çekişmeleri; kısaca, yaşanan kaosun köy/kasaba halklarına yansıyan etkisini tüm öykülerde hissedebiliyorsunuz.
Bu saydıklarımdan dolayı yaşanan açlık ve fakirlik, bozulan ahlaki değerlerin yaşattığı acılar, ölüm ve suç temalarının sürekli olarak öykülerde karşımıza çıkması ve dine bağlanmış umutların işlenmesi öykülere felsefi bir düzey de katmıştır. Juan Rulfo’nun ustalığı aslında tam da bu noktada devreye giriyor. Çünkü bu süreci tarihi bir dilden ziyade, büyülü gerçekçilik tarzıyla anlatması, okurken verdiği lezzetin damakta uzun süre hissedilmesini sağlıyor.
Özellikle baba-oğul ilişkilerini/bağını ve atarekil yapının önemini vurgulaması da diğer bir unsur olarak göze çarpmaktadır.
Favori öyküm “Luvina”ydı; çünkü Pedro Paramo’nun Comala’sına benzer bir kasaba olan Luvina’yı hayalgücümün ötesinde bir yetenek ile tasvir edişi hayranlık düzeyimi kat kat arttıran en büyük sebep oldu.
Marquez hayranı olarak Juan Rulfo’nun tarzına hiç yabancılık çekmeden, aksine büyük bir zevkle okuduğum bu kitabı dostlarıma yüksek öncelikli olarak tavsiye ediyorum.
Keşke daha fazla yazsaydı demekten de kendimi alıkoyamıyorum.
Keyifli okumalar...
Juan Rulfo Meksika edebiyatına uzun süre egemen olan Meksika devrimi'nin öncesini ve sonrasının anlatılması bakımından ülkesi Meksika ' nin bu konuda en başarılı yazarıdır. Hem de yazarin yazmis oldugu ve yayinlanan iki kitabi olmasına rağmen. Bu kitabında 17 adet öyküsünün yer aldığı gerek tek bir olayı işleyerek gerekse tek bir kişiyi inceleyerek bir insanın hayatının anlamını, çoğu zaman da korkunç umutsuzluğunu aydınlatabildiği bu kısa ama etkili hikâyelerinde yer vermiştir.
Her insanın yüreğini dağlayan acı ve korkularla dolu olmasına rağmen, Rulfo' nun dünyası dışarıdan bakıldığında bize oldukça ilkel, bir hayli yabancı gelir. Baskı altında, genellikle suskun zaman ve yer boyutlarınin ötesinde gibi görünen, kötürüm bir dünyadır bu. Köylülerin dertli yaşayışlarinin yanı sıra , tarıma elverişsiz topraklarda yaşam uğraşının zorluğu ve yaşama isteği , öç, ölüm , toprak ağaligina karşı verilen mücadele , köylülerin dertli yaşayışının yanı sıra , kaba sapık tutkular, ıssızlık ve ölüm elle tutulurcasına hikâyelerde karşisimiza çıkar .
Yazarın en çarpıcı beğendiğim özelliği , monolog ve diyaloglarında özlü, hiçbir şey sakınmamacasına gerçekçi, ama şiir gibi bir üslup ile yazıp bir hayli kendine özgü bir düzenin ölümcül kara mizahi ile bütün hikayeler boyunca sürüp devam edip sonlanmasi veya havada kalarak sonlanmadan bitmesi oldu.
Juan Rulfo ' anlatıminda buyuk bir edebi canlilik ve olağanustü bir özgürlük gorülür. Açık seçik belirgin olarak değindi tek şey bu dünyada pek önemsenmez gibi görünen, ama hayata hükmeden ölümdur.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Ülkesini ve Latin Amerika edebiyatını baştan aşağıya değiştiren Juan Rulfo'nun içinde birbirinden farklı 17 kısa hikaye barındıran toplama bir öykü kitabı.
Latin edebiyatında "El boom" tohumlarını atan, Gabriel García Márquez'e Yüzyıllık Yalnızlık'ı yazdıran efsane yazar. Çok az eser vermesine rağmen bir kuşağı komple etkileyen ve değişime öncü olan kişi.
Gabo'nun da dediği gibi "Yazdıkları 300 sayfayı bulmuyor ama Sophokles'in yazdıkları kadar kalıcı."
Meksika devrimi sonrasında ve sırasında kırsal bölgede yaşanan sıkıntıları ve sorunları tüm gerçekliği ile gözler önüne seriyor. Her öyküde kendinizi Meksika'nın çorak arazilerinde sırtınıza yapışmış sıcaklıkta mücadele ederken buluyorsunuz. Sorunlu insan ilişkileri, ölüm, şiddet, doğadaki dengesizlik ve sıcak. Mekan betimlemeleri ve kullanılan dil bizi tek başımıza kurak ovalara ve dik yamaçlara bırakıp gidiyor. Bu acımasız coğrafyada ölüm kavramının adını yeniden adlandırıyorsunuz.
Edit: "Talpa" adlı hikayenin konusu 1989 yapımı Tarık Akan'ın başrol oynadığı "İsa Musa Meryem" adlı yeşilçam filmi ile birebir örtüşmektedir. Senarist Macit Koper, bu öyküden etkilenerek mi uyarladı merak konusu.
Juan Rulfo Latin Amerika öykücülüğünü derinden etkileyen bir yazar. Ova Alev Alev, güçlü tasvirleri ve dil becerisi ile önemli bir çeviri. Çevirmene de burada ayrı bir takdir düşüyor.
Bunaltı alev alev
Pedro Paramo yanında öyküleri de bulunsun diye aldığım Rulfo eseri, büyülü gerçekçiliğe sinemadan ve edebiyattan aşinalığıma rağmen beni saramadı. Buzzatilerden Calvinolardan Borgeslerden sonra ağzımın tadı değişmiş midir diye bir Cortazar öyküsü açtım, yeniden büyülendim, ancak bu kitaptaki yerellik ve tekil ölüm teması -ki türün sevdiğim yönü sonsuz hayal gücüne kapıyı sonuna değin aralamasıdır- beni içine alamadı ve bir başka kitaba geçtim.
Bu kitapla günlük hayatta karşılaşsam alıp okur muydum bilmiyorum, büyük ihtimal okumazdım. Bir sahafın tozlu raflarından kopup gelmesi ya da okunmamaya terk edilmiş olması gerekirdi, nitekim de öyle oldu. Juan Rulfo'yu şu ana kadar çok okumamış olsam da beni yazış tarzıyla tedirgin eden bir yazar kendisi. Doğru ya da yanlış denmesine fırsat verilmeden ya da üzerine düşünülmeden yaşanmış yaşantıların acı dolu kaygılarını gördüğümüz öyküler sunuyor bize. Kimi zaman bir duygu üzerinden kimi zamansa bir nesne üzerinden konuyu işliyor ve bitirdiğinizde üzerinizde bir huzursuzluk hissi kalıyor. Ben, sanki anlattığı hikayedeki o karanlık hava cisim bulmuş da üzerime yapışmış gibi hissediyorum.
Örneğin bu kısa öykülerden oluşan kitabında rezil diye adlandırabileceğim bir karakter aslında "... bizimle aynı sınıftaydı, benim kadar senin de arkadaşındı." Ve tüm herkes aslında "umut içinde bir yığın acı" yaşıyordu. Kitaptakiler bir öykü olmaktan çok daha fazlasıydı. Onlar içimizdendi, birer yansımaydı. İşte tam olarak da bu, tedirgin edici bir rahatsızlık verdi bana.
Ayrıca bahsetmek istediğim bir nokta; öldürmenin, öldürülmenin, ihanetin ve tecavüzün sanki çok olağan ve normalmiş gibi öyküler içinde akıp gitmesi beni rahatsız etti. Bu, benim bu kavramları insan olmanın kaçınılmazları veya bir tür gerçeklik olarak görmeyi reddettiğimden olabilir. Elbette bu, yazar bunları normal görüyor ya da normalleştiriyor demek de değil. Ancak benim üzerimde, zamanın akmayı bıraktığı bir yerde, ağzım kurumuş ve ellerim bağlı oturuyormuşum gibi bir etkisi oldu.
MEKSİKA VE LATİN EDEBİYATININ DUAYENİ
Yine bir senaryocu hatta fotoğrafçı bir yazar daha.Meksika ve İspanyolca edebiyatının yönünü değiştiren, yenileyen bir yazar deniyor kitabın arka kapağında.
#juanrulfo (1918-1986) devrimin ardından Meksika büyük ovasında yaşanan taşralıların sorunlarını bu kitapta hikayelerle vermiş. Kitapta flashback'ler, özellikle iç monologlar, bilinç akışı tekniği, ve aniden görülebilen bakış açılarındaki değişiklikler bolca kullanılmış. Bu da yazarı diğerlerinden farklı bir yere konumlandırıyor. Konular; karışık aile ilişkileri, ölüm, iç savaş, yoksulluk ve getirdiği mecburiyetler, doğayla mücadele, müstehcenlik ve din istismarı. Yani aşağı yukarı tüm ikinci ve üçüncü dünyayla aynı. İspanyolca'nın Donkişot'tan sonraki en iyi eseri olarak nitelenen yazarın başyapıtı #pedroparamo 'yu da okuyacak mıyım? Evet.
#yüzyıllıkyalnızlık için de aynı şeyler söylenmiş ve pişman olmamıştım hiç. Zaten yazar kitaba adını veren #ovaalevalev hikayesinde oldukça canlı bir anlatımla yaşattığı iç savaş kurgusuyla önemli ipucu göstermiş bizlere...