Kızıl
Stefan ZweigSözler ve Alıntılar
Son günlerde burada nelere göğüs gerdiğimi kimse bilmeyecek, kimse beni benden daha fazla hor göremez. Alnına kara leke sürülmüş bir gibiyim, bir hasta, bir kötürüm gibi; çünkü diğerlerinden farklıyım ve gözümde yaşlarla hissediyorum ki daha aşağı, daha kötü, daha faydasızım, ben…
Sayfa 62Kitabı okudu
ve yalnızlık, barındırdığı tüm korkuyla beraber tekrar karanlığın içinden kafasını ileri uzattı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Kaybolup gideyim, binlerce, on binlerce mil uzaklıkta olayım, diye geçirdi içinden üzüntüyle. Veya uykuya dalıvereyim. Veya onlar gibi esprili olmayı başarayım. Yeter ki hiçbir şey diyemeden öylece durmayayım burada. Şapşal gibi -ürkek, çocuk gibi aklı karışmış vaziyette- yeter ki bana acımasınlar daha fazla.
Sayfa 43Kitabı okudu
Milyonlarca yüreğin attığı bu devasa kentte yapayalnızdı.
Sayfa 12Kitabı okudu
“Yeni bir yaşam başladı.”
Sayfa 81Kitabı okudu
ve yalnızlık, barındırdığı tüm korkuyla beraber tekrar karanlığın içinden kafasını ileri uzattı.
Sayfa 13Kitabı okudu
açık bir kitabın satırları arasında açgözlülükle dolaşmaktı yaşadıkları ve asla bir sohbetin ya da bir yaşantının samimiyetine dahil olmuyordu.
Sayfa 19Kitabı okudu