İki dua, iki büyük yüreğin, iki büyük hasretinden doğup asırların değerini yitirdiği yerde birleşen yürek dolusu iki dua… Farklı zamanlarda aynı ilahi yardımın ayak izlerini taşıyan, birbirine karışmış iki kayıp ruhun dirilişi, kurumuş bir vicdanın kökünde hayat bulmuş birkaç damla gözyaşı...
Asırların eskitemediği birkaç kelimenin sırrına bulanmış yitik bir hayatın sancılı doğumu... Bir ağacın dalına tutunup yıllarca hayatına dahil olacağı bedeni bekleyen, yılan suretine bürünmüş bir sırlı dua... Kıvılcımı yıllar önce yakılmış İbrahim’i ateşi körükleyen hiç bitmeyen yürek buhranı... Kabuğundan sıyrılan kızıl bir yılan gibi zehrini bedeninden atmaya çalışan asil bir kalp... Olmazları olduran ilahi aşkın ışığını karanlığa salan seher vakti gibi küflü yüreklere sevgiyle dokunuşu...
İnanılmaz bir kader örgüsüyle çepeçevre sarılmış bir gencin, kendini bulmak isteyenlere vermek için, zamanın bilinmeyen bir köşesinde, denize bıraktığı bir not gibi...
