Tetsuhiro Morinaga adlı stajyer, senpaisi Souichi Tatsumi aşık olmuştur ve bu araştırma görevlisi Kafası kırık Senpaiye katlanabilen tek stajyer de kendisidir. Bu kadar acıya katlanmasının nedeni karşılıksız aşkıdır. Sepaisi ayrıca homofobiktir fakat Senpaisinin başına ironik bir şekilde kardeşinin homoseksüel olması çıkmıştır.. ( burada Sigmund Freud'e atıfta mi bulunuyor diye düşünmeden edemedim)
Olaylar Nuri Alço'nun gazoza ilaç katması gibi zuhür etti. Tabii burada Tetsuhiro böyle bir şey yapmıyor sadece kendisi için aldığı bir şeyi 2 iq bilim adamı senpaisi içiyor ve öyle gelişiyor.
Mangakanın gerçekten ne yapmak istediğini asla anlamadım. Çünkü homo çocuğu uçkur düşkünü gibi lanse etmesi ayrıca tecavüzcüsüne aşık ettiği karakterler derken nerelere geldik. Souichi gibi zeka fışkıran bir bilim insanını da aşk hayatında aptal göstermesine ne demeli.. Aşk bu kadarda kör etmiyor ya?! Okuyucularını yıllarca bağlı tutmak için fazlasıyla erotik bir eser sunduğunu da söylemeden edemeyeceğim. Her chapterde var bu... (Rahatsız olacaklar için)
Aşkı sadece cinsellik gibi sunması yer yer duygulara da öncelik vermesi beni allak bullak etti doğrusu aşırı ikilemde yazılmış, çizilmiş bir eser ya da alelacele serinin gidişatına göre mi sonradan karar verilmiş desem bilemedim.
Bazı şeyleri tatlı, sevimli göstermesi onu öyle yapmaz. Souichi'yi naz yapıyor adı altında oyuncak etti. Bilmiyorum bana göre aşırıya kaçtı ve sonrasında da toplamaya çalıştı. Bu seriyi pişman olduğum, okumasaydım dediğim listeye alıyorum. Önerir miyim? Anladınız yeterince... Önermem.
Ben ettim siz etmeyin adı altında.
