Koltuk
Aziz NesinKoltuk Gönderileri
Koltuk kitaplarını, Koltuk sözleri ve alıntılarını, Koltuk yazarlarını, Koltuk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Boyum , kızları hayal kırıklığına uğratacak kadar kısadır. Saçlarım , acemi asker gibi ne hizaya , ne istikamete gider. Doğrusunu isterseniz , insanın yüzüne bakınca eğer yaptığı iş anlaşılırsa , ben bir yazardan çok mahalle kasabında çıraklık eden bir sokak çocuğuna benzerim. Giyime kuşama da öyle gereğinden çok önem vermem. Bana göre elbise , medeni insanların ayıp saydıkları yerleri örtmeye yarayacak kadar olmalı , işte o kadar. Soğuktan , sıcaktan korusun , rahat olsun , yeter.
Adam beni , basbayağı görüşülmesi belgeye bağlı kodaman biri sanıyor.
Dededen toruna , hayat seviyemizin grafiği gibi boyu kısalmış. Hükümetimizin son iktisadi kalkınması da etkisini gösterince bizim Heykelci Hikmet tam demokratik yurttaş ölçülerini almış.
Küçüktür. , sevimlidir , ince ruhludur , artisttir. Yani hayatta başarı kazanmamak ve aç kalmak için ne gerekirse hepsi var onda.
- O kadar memnun kalacaksınız ki , dedi , bundan sonra başka yere gitmeyeceksiniz. Radyonuz her bozulduğunda inşallah sık sık bize geleceksiniz.
Bu tamirden sonra , sevgili radyomda anlayamadığım bir acayip şey oldu. Ben düğmesini çevirmeden kendi kendine açılıyor... Düğmesini çevirdiğim zaman da çalarken çalarken birden susuyor , biraz dinlendikten sonra yeniden ses veriyordu. Bazen gece yarısı tatlı uykumdan fırlıyordum. Çünkü radyom gece gündüz demez , canı ne zaman isterse , o zaman çalmaya başlardı. Birçok geceler bir tatlı keman sesiyle uyanır , bir caz gürültüsüyle yataktan deli gibi fırlardım. Radyom bağımsızlığını ilan etmişti.
Aradım , taradım , sözüne en güvenilir bir tamirci buldum. Bu tamirciyi bana salık veren ,
- Onun bozduğu radyoyu , hiçbir radyocu bir daha tamir edemez! demişti.
İşte bu usta tamirci ,
_ Bu radyoyu hangi namussuz tamir etti? diye sordu , kadranı kaymış. Rezistansı laçka olmuş...
- Ne olacak şimdi?
- Otuz liranızı alacağız...
Otuz liralık tamirden sonra , radyodan ses yerine kulak tırmalayıcı gürültüler , hırıltılar gelemeye başladı.
Bir gece mahalleli iki polisle evime baskın yaptı ,
- Bu evde adam boğazlanıyor, arayacağız! dediler .
Güldüm :
- Sizin insanlığınıza sığınıyorum. Şimdiye kadar yüzkırk lira tamir parası verdim. Ben dar gelirli bir adamım. Artık ona göre , önce vicdanınızın sesini , sonra bozuk radyonun sesini dinleyin.
Bu öğlen uykuları rüyası bir başka oluyor. İnsan hem rüya görüyor, gördüğünü biliyor. Tok karnına uykuda rüya görmek , politika hayatı gibi bişey... Hem çıkıyorsun , yükseliyorsun , hem de ineceğini , düşeceğini biliyorsun.
Kendim isteyerek olmadım, onlar zorla yaptılar.
- Olmam! dedim.
- Olacaksın , bu bir memleket işi!.. diye dayattılar.
Eh mademki memleket işi , akan sular durur , duran sular akar.
Benin belediye başkanı olmama fasulye ile pilav sebep oldu. Hoşafın da hakkını yememeli. Doğrusu belediye başkanı olmamda hoşafın da payı var. Ama işin başı fasulyede. Eğer iki tabak , bol salçalı , kıymalı , kırmızı biberli kurufasulye olmasaydı , ben zor belediye başkanı olurdum.
İnsan bişeyi çok kuvvetli isterse , istediği olurmuş.
Selamet Trikotaj Fabrikasına kapıcı girdi. Aylığı seksen liraydı. Seksen liraya bir adam değil , bir adamın dörtte biri bile geçinemezdi ama , o çalışkanlığına güveniyordu. Nasıl olsa çalışkanlığı günün birinde patronun dikkatini çeker , aylığını yükseltirdi. Kapıcı olacak adam değildi ama , bu sıra dünyanın şirazesi bozulmuş , altı üstüne gelmişti. Kapıcı bile olamayacakların kapısında birkaç kapıcı vardı. Kapıcılarla , kapıların sahipleri yer değiştirmişti.