Küçük Oyuncu
Pınar KürKüçük Oyuncu Gönderileri
Küçük Oyuncu kitaplarını, Küçük Oyuncu sözleri ve alıntılarını, Küçük Oyuncu yazarlarını, Küçük Oyuncu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Yaşamıyoruz ki aslında. Her şeyin dışındayız. Gerçeğin. Ama yalanın da…Yalnızca anlamın değil, anlamsızlığın bile dışında, ötesinde bir yaşam bizimkisi…Oyuncunun yaşamı…Bir garip yaşam işte…Oyun mu, gerçek mi belli değil…İkisinin karışımı ya da sentezi bir kargaşa, fazla soru sormadan benimsediğimiz…Oyuncuyuz biz, insanların karşıtıyız.”
Sayfa 176Kitabı okudu
“Çok derin acıları anlatmak olası değildir derler. Yüce sevinçleri de öyle galiba. Bir türlü bulamıyorsun aradığın sözcükleri…”
Sayfa 156Kitabı okudu
“Herkes bilir, kişinin tiyatro deneyimleri ne denli artar, bilinci ne denli çoğalırsa -yani ne denli iyi oyuncuysa- sahneye çıkmadan önce korkuları da o denli derin olur.”
Sayfa 93Kitabı okudu
Özlemlerimi hep başkalarının aracılığıyla yaşadım uzun süre.
Sayfa 93 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ne o, öpecek mi yoksa? Küüt mü sonunda, en nihayet? Ama nasıl olur? Böyle genel bir yerde, karanlık da olsa böyle insan içinde öpülür mü? Sokak kızları gibi? Öpmedi hemen, mırıl mırıl bir şeyler konuştu. Güzelliğimden, zekâmdan, yeteneğimden söz etti bir süre. Benim gibi bir kıza ömründe rastlamadığımdan... Tüm aptal kadınların tavlandığı gibi tavlamaya kalkacak beni anlaşılan, sokak kızları gibi orta yerde öpmeden önce. Nasıl da yanlış. İnsanın rahat bir evi, hiç değilse kapalılığına sığınacağı bir arabası varken... Bense tüm davranışlarımı görünmez bir film kamerası gibi, tüm dediklerini bir ses alma makinesi gibi kaydediyorum. Bu nasıl bir tutulmadır ki, yönetmen gözü ile bakabiliyorum olaya. Bu nasıl bir destan bakmadır ki, durduramyorum, yönetemiyorum olayı?
Sayfa 67 - Can YayınlarıKitabı okudu
Olmadı, olmuyor, olmayacak galiba... Bir şeyi anlatmaya başladığım anda yeniden yaşamaya koyuluyorum.
Sayfa 11 - Can YayınlarıKitabı okudu
Gerçek sanatı aradığım için özenmedim ki yazarlığa... Yazarlığa hiç özenmedim, özenmiyorum aslında. Peki öyleyse nedir beni kendimce başarılı saydığım roman başlangıçları yazmaya iten? Roman moman yazamayacağımı kavradıktan sonra bile makine başında her harfi bir saat arayarak çat pat bir şeyler anlatmaya zorlayan? Anlatmak zorundaym, anlatmak. En ufak bir sanat kaygım yok. Çoktan vazgeçtim sanatın her türlüsünden. Ama anlatmalıyım. Bir tanık gerekli bana, yalnızca bir tanık. Anlattıklarımı anlayıp, benim de anlamamı sağlayabilecek bir tanık. İlerde bu yazdıklarımı okuyacak herhangi biri olabilir bu... Ya da kimse okumayacak belki, ama ben yazmış olacağım... Belki de tek tanığım bu makine olacak; yaşamımın yan tutmayan, mekanik bir tanığı olarak anlayacak, beni bana alatacak kimbilir...
Sayfa 9 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsan olmak için de çaba harcamak gerekmez mi?
Kişinin değer vermediği bir şeyi yitirmesi hiçbir zaman trajik olmaz.
Sevmeyi ta çocuklukta öğrenemeyen senin gibi doludizgin, senin gibi içten sevemez... Senin gibi derinden acıyamaz.
Yükselmekten başka bir şey düşünmüyorsan eğer,ilk vazgeçeceğin şey de sevgi olmalı herhalde...
Ağzımızla, dilimizle,gövdelerimizle,hep yalan mı söyledik,yoksa sevginin yakınından geçtiğimiz oldu mu?
Sonradan beğenmediği,kendine yaraşık bulmadığı bir kadınla yatmışlığın acısını, utancını yıllarca taşımış erkek var mıdır dünyada? Yoktur sanırım
Sayfa 153 - Can yayınlarıKitabı okudu
Hep elden düşmesini koydular önüme. Sevginin umudun... Elden düşmeleri geri çevirmekle, iyiyi, yeniyi, güzeli aramakla geçti ömrüm...
Sayfa 146 - Can yayınlarıKitabı okudu
İnsanları bilinçlendiren yaşam kavgasıdır genellikle...
Sayfa 132 - Can yayınlarıKitabı okudu