Kitabın sonlarına doğru gelirken şu söz en güzeliydi "toplumun baskılarını da özür olarak ileri süremiyorsun çünkü sorumluluğu ancak hür insan duyar. insan bu konuda kendini kendisini yaratıyor. düşünme ,dayanma ,hayal etme gücümüz ne kadarsa o kadar insanız. yaratılmış olmanın, toplum baskılarının özrüne siginamıyoruz. sorumluluk idrakine varmış insan sınırsız olarak hürdür."