Kuruntular Kitabı
Pablo NerudaEn Eski Kuruntular Kitabı Gönderileri
En Eski Kuruntular Kitabı kitaplarını, en eski Kuruntular Kitabı sözleri ve alıntılarını, en eski Kuruntular Kitabı yazarlarını, en eski Kuruntular Kitabı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hoşça kal, konuşacağız daha önce,
ya da sonra; hatırlamıyorum,
belki de karşılaşmadık bile
ya da haberleşemiyoruz.
Böyle çılgın alışkanlıklarım var,
konuşuyorum, kimse yok, dinlediğim yok,
sorular soruyorum kendi kendime
ve asla yanıtlamıyorum."
Sayfa 60Kitabı okudu
"Öyle yorgun ki yüreğim
bunca şey bilmekten,
sanki irili ufaklı taşlardan
bir çuvalı sürüklüyorum,
sanki dinmeyen bir yağmur
yağıp duruyor belleğime."
Sayfa 67Kitabı okudu
Sessiz Olmak
Sürdürmek uğruna hayatımızı
Bu kadara sıradan olmasaydık
Ve bir an, hiçbir şey yapmasaydık,
Belki dev bir sessizlik
Yarıda kesebilirdi kederini
Kendimizi hiç anlamayışımızın,
Kendimizi ölümle korkutmanın,
Belki de toprak öğretecek bize
Ölü görünen herseyin
Aslında canlı olduğunu.
Simdi on ikiye kadar sayacağım
Sessiz olun, ben gideceğim.
Sayfa 31 - Can YayınlarıKitabı okudu
O Kadar Yüksek Değil
Neler görmüyor ki insan.
Dolandırıcılar gördüm
kusursuz beylerin ağırladığı,
herşey İngilizceydi.
Ve iyi insanlar gördüm, açlar
çöplerin içinde ekmek arayan.
Sayfa 44 - Can YayınlarıKitabı okudu
Sonunda Gittiler
Herkes yumrukladı kapımı
ve bir şeyler alıp götürdü benden,
yabacılardı hepsi
ama iyi tanıyordum onları,
dost düşmanlardı
beni tanımadan bekleyen.
Nasıl incitmezdim onları?
Sayfa 110 - Can YayınlarıKitabı okudu
ELVEDA PARİS
Elveda Paris, elveda sonbahar,
mavi gemi, sevdalı deniz,
elveda ırmaklar, köprüler, elveda
çatlayan, mis kokulu ekmek,
derin, tatlı şarap, elveda,
elveda beni seven dostlar
gidiyorum şarkı söyleyerek denizde
geri dönüyorum solumak için köklerimi.
Belli değil adresim,
yüksek denizlerde, yüksek topraklarda yaşarım:
coğrafyadır benim şehrim:
sokağın adı "Gidiyorum!"
numarası "Dönmemek Üzere."
Sayfa 119 - Can YayınlarıKitabı okudu
Sürdürmek uğruna hayatımızı
Bu kadar sıradan olmasaydık,
Ve bir an, hiçbir şey yapmasaydık,
Belki dev bir sessizlik
Yarıda kesebilirdi kederini
Kendimizi hiç anlamayışımızın,
Kendimizi ölümle korkutmanın,
Belki de toprak öğretecek bize
Ölü görünen her şeyin
Aslında canlı olduğunu.
Sayfa 31 - CanKitabı okudu