"Eğer bana izin vermezsen, bana doğru attığın her adımda daha da uzağına itersin beni. Çünkü birazcık dursan, ben zaten sakinleştiğimde sana geleceğim."
"Ya gelmezsen?" diye sordum.
"Gelmezsem, beklemene değer biri değilimdir zaten," dedi, tebessüm ederek.
.
"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi.
Maça Kızı8 denilince akla Bora ve Nazlı geliyor. Metihini çok duyduğum kitap olmasını beklediğim serinin ikinci kitabına da kavuştuk. Sekiz aylık anlaşma tüm hızıyla devam ederken olaylar hiçbir bitmiyordu. Sahte sevgililik sekiz ay sonra bitecek, Nazlı ölmüş gibi gösterilecek, ikiside hayatlarına devam edecekti. Ama oyun gerçeğe dönüştü ve ikisi de birbirine tutkuyla bağlandı. Günlerini keyifle geçirirseler de zorluklarda yaşadılar. Bora kuralları olan zor bir karakter, Nazlı ise duygularını göstermekte ve anlatmakta hiçbir sorun yaşamayan biridir. Nazlı'yı en çok yoran özgürlüğünün kısıtlanmasıydı. Aralarında çözemedikleri güven sorunu vardı. Burada üzülen kalbi kırılan daha çok Nazlı oldu. Beklenmedik misafir ile olaylar daha da hızlandı.
Bora'nın ağır sözleri, güvensizliği okurken beni çıldırttı. Hüzün, aşk, merak hepsi vardı. Üçüncü kitaba en kısa zamanda kavuşma dileğiyle diyorum.
