Boleyn kızını okuduktan sonra Katherine’nin hayatını çok merak etmiştim. O vakur duruşunun altında yatan nasıl biri var? Göründüğü kadar soğuk kanlı yıkılmaz biri mi yoksa tam tersi dışına sert çoğu insan gibi acılar içinde mi?
Bu kitap da işte onun cevabını alıyoruz. Çocukluğu, nasıl yetiştirildiği ve amaçları uğruna çektiklerini.
Boleyn kızı kadar hareketli ve heyecanlı ilerlemiyor, ona nazaran daha durgun ve entrikasız. Çok sevdim diyemem ama sevmedim de diyemem. Bazı kısımlar gereksiz uzatılmışken bazı kısımlara
hiç değinilmemiş. Benim sevmediğim kısım da bu değinilmeyen kısımlar oldu. Ben Katherine’nin, Boleyn kızlarından sonra ki hayatını da okumak isterdim.
Ama şunu da söylemeden geçmek istemiyorum yazarın vermek istediği bir mesaj var, kitap boyunca da hep buna değiniyor. Dinlerimiz farklı olsada neden birlikte yaşamıyoruz ve iyi yönlerimizden faydalanmıyoruz diyor. Üstelik müslümanların zekasına, ilime, temizliğine ve hoş görülerine sürekli bir övgü var. İlk defa yabancı bir kitapta müslümanları terörist olarak göstermemişler. Yani seriye tabi ki devam edeceğim ama umarım diğer
kitaplar bu kadar durgun değildir.
