Masum anladı ki, insanı belli bir yerdeki yoğunlaşması mahvediyor asıl. Yoksa nefes alacak bir delik mutlaka bulunuyordu şu hayatta. İnsana yürek genişliği verecek sapasağlam şahsiyetler, yerinden kımıldatılamaz masumiyetler de vardı. İnsanlar, insanlık, gerçekten ve yeteri kadar var aslında, diye düşündü.
"... Beni yanlış anlamayın. Ama insanlara güvenimi yitireli epeyi oluyor" diye mırıldandı Servet.
Sayfa 15