Jennifer L Armentrout, kitapları kolay okunan bir yazar. Yormuyor, anlaması ve kurguları kolay ve tam çerezlik kitaplar yazıyor. Melez de öyle, bir günde başlayıp bitirdiğim bir kitap oldu. Başlangıç inanılmaz seviyede Vampir Akademisi kıvamındaydı. Alex karakteri ve Rose arasındaki benzerlikler özellikle neredeyse aynı. Sadece iki karakter kıyaslandığında benim için Rose daha dişli bir karakter diye düşündüm. Alex’in kibri daha boş kaldı. Kitabın son kısımları da Kan Sözü’nden esinlenilmiş gibi hissettirdi ama bu durum beni çok rahatsız etmedi. Fakat bence Nikita adlı tv dizisine çok daha fazla benzerliği vardı. Hele de oradaki kızın adının da Alex olduğu ve eğitim tarzları falan düşünülürse... Alex Aiden ve Alex Michael ikilisi çok benzerdi. Kurgu ve konu olarak Melez Sözleşmeleri VA’ya göre çok daha fazla hoşuma gitti. VA okurken lisede olmama rağmen seriyi devam kitaplarını merak edecek kadar sevmemiştim, 23 yaşımda okuduğum Melez’i art arda okuyacak kadar beğendiğime göre bu seriyi o dönem okusaydım bu kitap takıntılı olduğum seriler arasında çook rahat yer edinebilirdi. Tüm VA benzerlikleri bir yere kadar var ama çoğu kitap zaten birbirine benziyor sonuçta, benim için çok da önemli değildi. Bu tarz kitaplarda akıcılığa önem veririm ki bence Melez akıcı bir kitaptı ve kendi kategorisinde hakkını verdi. Gençlik kitabı okumayı sevenlere önerebileceğim bir kitaptı ama fanatik VA’cılar uzak dursun. Kitap kapaklarına bile takılan bir kitle bu derece karaktersel ve kurgusal benzerliklere tahammül edemez bence.
