Günümüzden yıllarca önce, yağmurlu bir sonbahar günü, öğleden sonra... Dişi bir insan yavrusu olarak geldim Dünya'ya. Şimdi ise hafif serin bir yaz gecesinde, sessizliğin hüküm sürdüğü bu kumsalda dalga seslerini dinlerken gökteki yıldızları izliyorum. Ve bir gün uzaktan baktığım o yıldızlara, yani gerçek yuvama döneceğim, biliyorum. Bilinenle bilinmeyen, görünenle görünmeyen kucaklaşıyor. Biliyorum, bildiğimin ötesi de var. Görüyorum, gördüğümün ötesi de var. Ve Dünya döndükçe umut hep var.
Merhaba Dünyalı, bir uzaylının gözünden Dünya'yı, insanları, insanların sebep olduğu Dünya sorunlarını en gerçek ve çarpıcı yanlarıyla ele alırken, okurları da içsel bir yolculuğa götürüyor.Peki herkesin kendi cevabını aradığı bu gezegende insanlık kendi sonunu mu hazırlıyor yoksa bir uyanışa mı geçiyor?
