Metal Fırtına 1 - ABD'nin Türkiye'yi İşgali
Burak TurnaMetal Fırtına 1 - ABD'nin Türkiye'yi İşgali Gönderileri
Metal Fırtına 1 - ABD'nin Türkiye'yi İşgali kitaplarını, Metal Fırtına 1 - ABD'nin Türkiye'yi İşgali sözleri ve alıntılarını, Metal Fırtına 1 - ABD'nin Türkiye'yi İşgali yazarlarını, Metal Fırtına 1 - ABD'nin Türkiye'yi İşgali yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir anlık bir kaos... Ve her şey değişmişti. Hayatlarına ne olmuştu böyle? Her şey yolundaydı, güzel bir hayatları vardı.
Sayfa 187
Tayyip Erdoğan kalabalık basın mensuplarının yerleşmesini ve gürültünün kesilmesini bekledi. "Bu zor bir mücadeleydi." diye başladı. "Var olma mücadelesi. Türkiye her kesimiyle önemli bir sınav verdi, savaş verdi. Neler olup bitti, daha sonra uzun uzun üzerinde duracağız. Ama şimdi diyebileceğimiz tek şey şu: Savaş bitti ve Türkiye Cumhuriyeti ayakta..."
Sayfa 294
Savaş büyük bir oyundu, o varken başka oyunculara yer yoktu.
Sayfa 261Kitabı okudu
Ruh dünyası yıkılmış insanlar her şeye inanma eğiliminde oluyordu.
Sayfa 225Kitabı okudu
Kimseyi birbirinden ayırt etmek mümkün değildi, tek bir renk halini almıştı insanlar. Savaşın tek bir karakteri, tek ırkı, tek kişiliği ve tek bir yüzü olduğu gibi tek bir rengi vardı.
Sayfa 168Kitabı okudu
Çözüm bulmak lazım. Çözümsüz direnmenin maması yok.
Sayfa 110Kitabı okudu
Bilin ki ülkeniz kıskançtır. Kendisinden başka bağ istemiyor, kendisinden başka bir sevgi istemiyor. Sizin kalbinizdeki yerini paylaşmak istemiyor.
Sayfa 97Kitabı okudu
Yaşamınızdaki her şeyi müzikle bağdaştırmayı bilin. Müzik ile damgalayın onları. Ritim ile, melodi ile hareket edin. İçinizdeki müziği unutursanız ölürsünüz.
Sayfa 94Kitabı okudu
Son zamanlarda dakikalarca hareketsiz oturup, bomboş bir noktaya bakarken yakalıyordu kendini. Zaman bile ondan kaçmak istiyordu.
Sayfa 78Kitabı okudu
Türk ulusunun yüzyıllardır kanla yazdığı kahramanlık destanlarına ihanet edemeyiz.
Sayfa 59Kitabı okudu
Ölümün kesinleştiği anlarda insan farklı bir varlığa dönüşüyordu demek ki. Sonsuz bir mutluluk kaplıyordu içini. Varoluşun en derin yarası olan ölüm korkusu terk ediyordu bedeni ve kendisini bir geçiş alanında buluyordu insan. O alanda neyin olacağının bir önemi yoktu. Ölümün şeklinin de bir önemi yoktu.
Sayfa 55Kitabı okudu