"... Hiç de kolay iş değildir bir insanın gözünün içine bakmak! Gözün binlercesine rastlarsın. Öbür insanların bakışları, bir an için, sizinkiyle karşılaşır, sonra, mezbahaya götürülen sığır sürülerinin bakışları gibi, kimi sağınızdan, kimi solunuzdan geçip gider. Ve bu gözlerin, bu bakışların çoğu, kalbinizi görüp okuyacak niteliktedir, ama yanınızdan, yörenizden geçip giderler. Siz de öyle. Ve işte bir saniyede, talihin bize ayırdığı dostu; ne denli aşağılık olursa olsun, ömür boyu karşılaşabileceğimiz biricik dostu; bizi sırtımızdaki ağır yükten kurtarıp kendininkini bize verebilecek dostu yitiriveririz. Hepten yitirmişizdir onu... "
"... İnsan ruhunun ıssız çölündeki kadar yalnızdı; kimsecikler tarafından anlaşılmayan, klavuzsuz, dostsuz bir insan olarak tek başına acı çekiyor, tek başına seviniyordu..."