Mirin zengilekî bêdeng e, tenê yê ku mirina wî nêzîk dibe, zingîniyê dibihîze. Ji roja ku ez bûme mêvanê Mehebadê ve, ev zingînî ji guhê min neketiye. Îcar ez jî da ku li hember mirina xwe rawestim, diniwîsim. Ji ber ku tenê nivîsandin, zora mirinê dibe.