Mısır'ın Ölüler Kitabı
Albert ChampdorSözler ve Alıntılar
Zaman ve ölüm geçici kabuller, düşünce oyunlarını kolaylaştıran anlaşma işaretleridir.
Mısırlılar için ölüm son değil başlangıçtı
...ölüler dünyasını yaşayanlarınkinden çok daha iyi öğrenmiş olan inisiye için, her an uğraştığı öbür dünya, geçici olduğunu bildiği bir mevcudiyetin ideali oluyordu.
İçinde enkame olduğu beden tarafından işlenmiş hataları ruh hisseder.
Belki de ölümle karşılaşan insan ilk defa doğaüstü fikrine sahip olmuş ve onu görmekte olduğunun ötesinde ümit etmek istemiştir. Ölüm ilk bilinmeyen oldu. Bu insanı diğer sırların yolu üzerine çekti. Düşüncesinin görünürden görünmeyene, geçiciden ebediye, insaniden ilahiye yükseltti.
“Mısırlılar, İki hafta boyunca ay küçülürken, Kötülük Ruhu Seth'in, siyah bir domuz şeklinde, gök yüzünde Horus’un gözünü yediğine İnanıyorlardı.”
“Osiris, Güneş’in Gözü; insanın iki mevcudiyeti arasında, hiç bir kesintiye yer vermeyen sürekliliği simgeler. Bunlardan biri kısa ve görece (rölatif), insanın dünyadaki yaşamı; öbürü ebedî, hayâlî değil fakat gerçek olan yaşamıdır. Doğum ve ebediyet arasında hiçbir aralık yoktur. İki halin ikisi de birbirine vesile, sebeptir.”
İnsanlar ölümlerini yaşarlar ve yaşamlarını ölürler.
HerakleitosKitabı okudu